De Billboard hitlijst-topper saxofonist Walter Beasley uit Boston reed door het land na een van zijn concerten toen er een idee in hem opkwam waardoor hij zijn reis moest uitstellen. Hij nam contact op met zijn opnameband die nog maar een paar uur verwijderd was van zijn volgende optreden in Cincinnati en boekte ze om ‘Tribute to Soul’ op te nemen, een EP met vijf nummers van R&B-klassiekers die nu uit is op Affable Records.

“I went home to these songs because I was going through a lot of stuff at the time. This music helped shape my musicianship. I learned and was well schooled in classical music, and I remember asking, ‘What’s next?’ For me, that was going back to the beginning - go back to blues, go home to soul, go back to the music that I know and that moves me. There’s no point in me saying a whole bunch of stuff musically that doesn’t matter. What matters is the song, the music, the message. That’s what I’ve always tried to do in my career and that’s what this record is about,” zei Beasley, die sopraan en altsax speelde, en tevens zong.

Beasley verzamelde zijn "cats" - gitarist Michael O'Hara, bassist Derek Doc Johnson, toetsenist Robert Johnson, percussionist Chase Williams en drummer Ben Powers - in de studio en ze speelden de setlist door. Wat je op de EP hoort, zijn first takes. En hij neigde eerder naar de muziek van Stax, dan die van Motown.

De EP opent met ‘Hold On, I’m Coming’, een cover van Sam & Dave uit 1966, geschreven door Isaac Hayes en David Porter, en nu weerom een single die de hitlijsten bestormt. Booker T & The MG’s swingende ‘Green Onions’ uit 1962 komt daarna, en volgt nauw het origineel. Op ‘Ballero’, een cover van War uit 1974, hoor je vocalist Destiny Whited. Dit is een mix van Latin en R&B. De romantische ballade ‘Come Live With Me’ is de volgende track, en dit is een origineel nummer van Isaac Hayes uit 1975. Het was tevens de eerste single uit deze EP. De afsluiter ‘Memphis Underground’ is afkomstig van Herbie Mann uit 1969.

Beasley eert hiermee de creativiteit van de artiesten uit zijn jeugd. “This EP reflects community, things we were going through as a people. It feels good and this is the best feeling project I’ve ever done.” zei hij.

Ik hou van de muziek van Stax, en vooral van die van Isaac Hayes. Dit is dan ook een fantastisch eerbetoon!

Patrick Van de Wiele (4½)

De Amerikaanse Grammy Award winnende artiest, componist en producer Richard Theisen werd geboren en groeide op in Dallas, Texas. Hij is al tientallen jaren een steunpilaar in de muziekindustrie met carrières in meerdere genres, maar het is zijn solowerk in de melodieuze en New Age genres dat hem de meeste kritische lof heeft opgeleverd. In 1985 won hij die Grammy Award voor zijn bijdrage aan de soundtrack van ‘Beverly Hills Cop’. In 2019 bracht hij zijn eerste door New Age en jazz beïnvloede album uit, ‘Mayan Stars’, en zijn zelf uitgebrachte album ‘Elysium’ was het beste album van het jaar 2023 voor New Age Music Planet. Vorig jaar bracht Richard zijn eerste Wayfarer-release uit, getiteld ‘Oceanova’, die lovend werd ontvangen door critici.

De laatste tijd is hij een drukbezet man. Afgelopen Valentijn seizoen bracht hij zijn prachtige piano-arrangement ‘A Breathtaking Collection of Romantic Melodies’ uit en afgelopen week werden zijn klassieke releases ‘Elysium’ en ‘Estonia’ officieel onderdeel van de catalogus van Wayfarer Records.

‘Shambhala’ is de opvolger van het door critici geprezen ‘Oceanova’ en is een muzikale reis die je echt niet mag missen van een van de meest gerespecteerde componisten in het genre. Richard legt zijn kenmerkende touch aan deze prachtige nieuwe arrangementen op een manier die puur Theisen is.

Melodieuze New Age muziek in 10 tracks, die je meeneemt op een magistraal muzikaal avontuur.

Patrick Van de Wiele (4)

Observatori, wiens echte naam Kieran English is, is een Britse multi-instrumentalist uit Newcastle upon Tyne. Tijdens het afgelopen decennium heeft hij een breed scala aan genres verkend, van metal tot jazz tot drum & bass. Toch wordt hij keer op keer teruggetrokken naar het kruispunt van ambient en klassieke muziek, een ruimte waar geluid een toegangspoort wordt tot de natuur, improvisatie en paradoxaal genoeg de verkenning van stilte aanmoedigt.

Zijn nieuwste album ‘Empire of Light’ (dat op 2 april uitkomt op het Duitse label Organic Flow) is een mythische reis door de geest en ziel van een uitstekende artiest. Dat album bevat 8 tracks, en met zijn eigen geluid en keuze van instrumenten creëert hij een sfeer die nog nooit eerder is gehoord. Over het werk op zijn nieuwste album zegt hij: "Dit album begon als een vorm van catharsis. Ik probeerde de afgelopen twee jaar muziek te schrijven en uit te brengen, maar werd tegengehouden door perfectionisme en twijfel aan mezelf. Ik besloot een stap terug te doen en me te richten op ontspannende improvisaties, zonder al te nauwgezet te zijn, mezelf toe te staan ​​om in een flow-toestand te komen en weer te genieten van het proces van het maken van muziek. Het resultaat is een album waarvan ik vind dat het de nieuwe mindset vertegenwoordigt die ik heb aangenomen en een verschuiving in de manier waarop ik muziek schrijf in de toekomst betekent".

Omdat er achter elk nummer op dit album een verhaal zit, is het de moeite waard om ze vanuit het perspectief van de artiest te delen, omdat ze net zoveel inspiratie bieden als de muziek zelf. ‘The Horizon Beckons’ is een compositie gevormd door drie continenten: Zuid-Amerika wordt vertegenwoordigd door een Argentijnse sessiesaxofonist, Afrika door een Egyptische cellist en Europa door mijzelf op Spaanse gitaar. Het stuk begon als twee afzonderlijke ideeën waar ik wekenlang aan had gewerkt. Ik realiseerde me dat ik ze kon combineren en de toevoeging van saxofoon en cello rondde het nummer af om de emotie die ik probeerde over te brengen te accentueren. ‘A Night Piece’ is een improvisatie gebaseerd op verweven gitaarmelodieën, gelaagd met piano, synth-versieringen en een octaaf verschoven Spaanse gitaar. De omgekeerde fluisteringen in het hele nummer zijn een lezing van een gelijknamig gedicht van William Wordsworth. ‘Kemble’s Cascade’ is een nummer dat van begin tot eind geschreven is. De cascaderende synths en saxofoon aan het einde van het nummer waren de eerste inspiratie, die vervolgens werd gelaagd met boventonen en harpglissando's om de basis te vormen van het nummer voor de saxofoonimprovisatie. ‘Gardenia’ werd opgenomen in een plattelandskerk in een geweldige setting om ontspannende muziek te maken. ‘Gardenia’ is een fragment uit een improvisatie van 20 minuten die ik aan het einde van de dag heb opgenomen. De fragmenten van afzonderlijke melodieën zijn aan elkaar gesplitst om een ​​meer etherisch afgewerkt stuk te produceren, dat de omgeving weerspiegelt waarin het is opgenomen. ‘Counterglow’ beschouw ik als een 'zusterlied' van ‘The Horizon Beckons’. Toen ik de saxofoonopnames voor ‘The Horizon Beckons’ ontving, waren er drie extra takes van improvisaties, die ik te leuk vond om niet in een ander nummer op te nemen. Ik heb mijn favoriete delen van de improvisaties samengesteld en vervolgens Spaanse gitaar gespeeld om bij de emotie en ontwikkeling van de saxofoonpartijen te passen. Voor ‘Cygnus’ had ik kortstondig een vrij zeldzaam instrument (voor westerse culturen), een Perzische santoor, die je aan het einde van dit nummer hoort. Helaas moest ik het instrument verkopen, omdat het stemmen van de 96 snaren (het was de nog zeldzamere versie met 24 bruggen) op regelmatige basis te omslachtig bleek. Dit nummer is de verste uitstap naar ambientmuziek op het album met een pulserende dronebas, gemanipuleerde vocalen en doorschijnende saxofoonnoten die door het hele nummer galmen totdat het crescendo gaat met de santoor. ‘Border Forest’: Omdat ik behoefte had aan een ontspannend uitje in de natuur, bracht ik het weekend door met mijn vader in Noord-Engeland, niet ver van de Schotse grens. Ik nam mijn fieldrecorder mee om wat van de geluiden en de sfeer vast te leggen die ik ervoer toen ik door het bos liep. Deze sfeer vormde een ontspannende achtergrond voor mijn tijd als pianospeler in een studio in Londen. De improvisatie die je op het nummer hoort, is de enige keer dat ik dit nummer ooit heb gespeeld en ooit zal spelen, waardoor de opname een momentopname is van wie ik was en wat ik op dat specifieke moment in mijn leven moest uitdrukken. De titeltrack, die afsluit is een pianostuk dat ik sinds 2022 speelde. Tijdens de opnamesessie in Londen vond ik dat dit het juiste moment was om het nummer eindelijk op te nemen. De track ontleent zijn naam aan een schilderij van mijn favoriete kunstenaar René Magritte. Door te schakelen tussen lichte en donkere melodieën, voelde ik dat het stuk een auditieve interpretatie vertegenwoordigde van de esthetiek en het algehele sentiment van het schilderij.

‘The Empire of Light’ is niet alleen een geweldig ambient album, het is ook een rijk van ontspanning, reflectie en flow. Een mythische reis door de geest en ziel van een uitstekende kunstenaar.

Patrick Van de Wiele (3½)

De Oekraïense multi-instrumentalist Konstantin Klashtorni blijkt onuitputtelijk te zijn met zijn muzikale creaties. Zijn Chillaxing Jazz Kollektion-serie benadrukt zijn vermogen om jazz te fuseren met elementen van chill-out, bossa nova en loungemuziek. De collectie toont ingewikkelde, melodieuze jazzlijnen verweven met zachte elektronische beats, wat een gevoel van kalme verfijning creëert. De serie legt de essentie van moderne jazz vast, terwijl het ook een eerbetoon is aan de klassieke roots van het genre. Elk nummer voelt als een reis naar een intieme ruimte, waar de muziek een gevoel van warmte en rust biedt.

Klashtorni bezit daarnaast een griezelig vermogen om weelderige, meeslepende soundscapes te creëren die resoneren met de luisteraar. Zijn aanpak is nooit te zwaar op de hand, maar laat altijd ruimte voor de muziek om te ademen en natuurlijk te stromen. Of het nu gaat om de smooth jazz van Kool&Klean of de relaxte, jazzy vibes van Chillaxing Jazz Kollektion, zijn muziek is ideaal om een ​​relaxte sfeer te creëren, waardoor luisteraars kunnen ontspannen en ontsnappen in een wereld van melodieuze sereniteit.

Ik was enige tijd het contact met hem kwijtgeraakt, maar nu is hier met terugwerkende kracht, het tiende deel in de Chillaxing Jazz Kollektion. En opnieuw componeerde, speelde hij alles zelf, en produceerde het album nog ook! Echt mooie en relaxte muziek!

Patrick Van de Wiele (4½)

Enkele dagen geleden besprak ik nog het album ‘Kool&Klean volume X’ van de Oekraïense multi-instrumentalist Konstantin Klashtorni, en met deze inhaalbeweging komt het elfde volume in deze reeks aan de beurt.

Onder de naam Kool&Klean creëert Klashtorni een kenmerkend geluid dat rustgevend maar toch dynamisch is, en vaak zachte jazzimprovisaties combineert met zachte elektronische texturen. Deze stijl nodigt luisteraars uit om te ontspannen en biedt een relaxte, maar boeiende sonische sfeer die perfect is voor ontspannende momenten of achtergrondambiance. De soepele grooves en zachte vibes van Kool&Klean ’s muziek zijn ideaal voor degenen die op zoek zijn naar een “easy going”, verfijnd geluid om het dagelijks leven aan te vullen.

In dit project heeft Klashtorni ook weer een griezelig vermogen om weelderige, meeslepende soundscapes te creëren die resoneren met de luisteraar. Zijn aanpak is nooit te zwaar op de hand, maar laat altijd ruimte voor de muziek om te ademen en natuurlijk te stromen. Of het nu gaat om de smooth jazz van Kool&Klean of de relaxte, jazzy vibes van Chillaxing Jazz Kollektion, zijn muziek is ideaal om een ​​relaxte sfeer te creëren, waardoor luisteraars kunnen ontspannen en ontsnappen in een wereld van melodieuze sereniteit.

Zoals gezegd, ik was enige tijd het contact met hem kwijtgeraakt, maar nu is hier met terugwerkende kracht, het elfde deel in de Kool&Klean collectie. En opnieuw componeerde, speelde hij alles zelf, en produceerde het album nog ook! Echt mooie en relaxte muziek!

Patrick Van de Wiele (4½)

Daarnet besprak ik nog het album ‘Groove Jazz N Chill #9’ van de Oekraïense multi-instrumentalist Konstantin Klashtorni, en met deze inhaalbeweging komt het tiende volume in de reeks Kool&Klean aan de beurt.

Onder de naam Kool&Klean creëert Klashtorni een kenmerkend geluid dat rustgevend maar toch dynamisch is, en vaak zachte jazzimprovisaties combineert met zachte elektronische texturen. Deze stijl nodigt luisteraars uit om te ontspannen en biedt een relaxte, maar boeiende sonische sfeer die perfect is voor ontspannende momenten of achtergrondambiance. De soepele grooves en zachte vibes van Kool&Klean ’s muziek zijn ideaal voor degenen die op zoek zijn naar een “easy going”, verfijnd geluid om het dagelijks leven aan te vullen.

In dit project heeft Klashtorni ook weer een griezelig vermogen om weelderige, meeslepende soundscapes te creëren die resoneren met de luisteraar. Zijn aanpak is nooit te zwaar op de hand, maar laat altijd ruimte voor de muziek om te ademen en natuurlijk te stromen. Of het nu gaat om de smooth jazz van Kool&Klean of de relaxte, jazzy vibes van Chillaxing Jazz Kollektion, zijn muziek is ideaal om een ​​relaxte sfeer te creëren, waardoor luisteraars kunnen ontspannen en ontsnappen in een wereld van melodieuze sereniteit.

Zoals gezegd, ik was enige tijd het contact met hem kwijtgeraakt, maar nu is hier met terugwerkende kracht, het tiende deel in de Kool&Klean collectie. En opnieuw componeerde, speelde hij alles zelf, en produceerde het album nog ook! Echt mooie en relaxte muziek!

Patrick Van de Wiele (4½)

De Oekraïense multi-instrumentalist Konstantin Klashtorni volg ik al sedert ziijn beginjaren in Rotterdam. Zijn muziek combineert elementen van klassiek, jazz en elektronisch, wat een geluid creëert dat zowel innovatief als diep expressief is. Zijn composities roepen vaak een gevoel van filmisch vertellen op, met meeslepende melodieën die luisteraars naar verschillende emotionele landschappen transporteren. Er zit een rijkdom in zijn soundscapes, met behulp van complexe harmonieën en ingewikkelde ritmes die putten uit zijn diverse muzikale invloeden.

Of het nu gaat om ambient, atmosferische tonen of intensere, dramatische composities, Klashtorni heeft een talent voor het creëren van muziek die resoneert op een diep emotioneel niveau. Zijn stijl kan zowel tijdloos als hedendaags aanvoelen, en legt momenten van introspectie, grootsheid en alles daartussenin vast. Zijn werk is perfect voor degenen die een fusie van genres en een muziekervaring waarderen die uitnodigt tot contemplatie en verbinding.

Met name via zijn project Kool&Klean en deze Chillaxing Jazz Kollektion-serie, onthult een verfijnde maar toegankelijke mix van smooth jazz, chill-out en ambient invloeden. Onder de naam Kool&Klean creëert Klashtorni een kenmerkend geluid dat rustgevend maar toch dynamisch is, en vaak zachte jazzimprovisaties combineert met zachte elektronische texturen. Deze stijl nodigt luisteraars uit om te ontspannen en biedt een relaxte, maar boeiende sonische sfeer die perfect is voor ontspannende momenten of achtergrondambiance. De soepele grooves en zachte vibes van Kool&Klean ’s muziek zijn ideaal voor degenen die op zoek zijn naar een “easy going”, verfijnd geluid om het dagelijks leven aan te vullen.

De Chillaxing Jazz Kollektion-serie benadrukt daarentegen Klashtorni's vermogen om jazz te fuseren met elementen van chill-out, bossa nova en loungemuziek. De collectie toont ingewikkelde, melodieuze jazzlijnen verweven met zachte elektronische beats, wat een gevoel van kalme verfijning creëert. De serie legt de essentie van moderne jazz vast, terwijl het ook een eerbetoon is aan de klassieke roots van het genre. Elk nummer voelt als een reis naar een intieme ruimte, waar de muziek een gevoel van warmte en rust biedt.

In beide projecten heeft Klashtorni een griezelig vermogen om weelderige, meeslepende soundscapes te creëren die resoneren met de luisteraar. Zijn aanpak is nooit te zwaar op de hand, maar laat altijd ruimte voor de muziek om te ademen en natuurlijk te stromen. Of het nu gaat om de smooth jazz van Kool&Klean of de relaxte, jazzy vibes van Chillaxing Jazz Kollektion, zijn muziek is ideaal om een ​​relaxte sfeer te creëren, waardoor luisteraars kunnen ontspannen en ontsnappen in een wereld van melodieuze sereniteit.

Ik was enige tijd het contact met hem kwijtgeraakt, maar nu is hier met terugwerkende kracht, het negende deel in de Chillaxing Jazz Kollektion. En opnieuw componeerde, speelde hij alles zelf, en produceerde het album nog ook! Echt mooie en relaxte muziek!

Patrick Van de Wiele (4½)

De Amerikaanse saxofonist Jeff Ryan is een van de meest essentiële jonge stemmen in de hedendaagse contemporary jazz. Ryan werd beïnvloed door smooth/urban iconen als Richard Elliot, Gerald Albright, Dave Koz en Grover Washington Jr., tot jazzlegendes Michael Brecker, Cannonball Adderley, Charlie Parker en Dexter Gordon. Enkele van zijn andere invloeden zijn Jeff Lorber, Norman Brown, Rick Braun, Wes Montgomery, Lee Ritenour, Earl Klugh en Jonathan Butler. Hij heeft opgetreden als een soloartiest van kust tot kust op de grootste jazzfestivals in het land. Hij heeft ook opgetreden met artiest/producer Greg Manning, waar ze door het hele land en internationaal hebben opgetreden op festivals zoals het Mallorca Smooth Jazz Festival.

Op zijn zesde album, uitgebracht door Woodward Avenue Records in 2024, toont Ryan zijn  uitzonderlijke talent als saxofonist en componist, en levert een mix van melodieuze deuntjes die je meenemen naar een wereld van ontspanning en muzikale gelukzaligheid. Van bij de opener ‘The Girls from the Bay’ weet je dat je goed zit, opgewekt, uptempo en groovy. Soulvolle contemporary jazz, gevolgd door ‘Where There’s Hope’, een mid-temposamenwerking met producer/muzikant Paul Brown. Op het mooie ‘Missing Your Love’ komt gitarist Adam Hawley op de proppen, waarna ‘Stay Til Tomorrow’ een romantisch en verleidelijk sfeertje neerzet. Daarna trekt ‘How I Feel With You’ alle dansregisters open, terwijl ‘Speakeasy’ het rustig en relaxed aan doet. ‘We Can Work it Out’ is ook een erg dansbare track, een bijna onherkenbare cover van The Beatles. ‘Round-A-Bout’ klinkt ietwat funky, waarna ‘Love Struck’ afsluit met een romantische ballade.

Het album straalt een gevoel van verfijning en elegantie uit, waardoor het de perfecte soundtrack is voor zowel relaxte avonden thuis als stijlvolle bijeenkomsten met vrienden. Een echte aanrader!

Patrick Van de Wiele (4½)

‘Brasil Calling’ presenteert Volume 17, een zorgvuldig samengestelde verzameling nummers die het rijke en veelzijdige landschap van hedendaagse Braziliaanse muziek laten zien. Deze editie brengt een eclectische mix van gevestigde legendes en opwindende nieuwe stemmen samen, die elk hun unieke kijk op het muzikale erfgoed van Brazilië en vooruitstrevende creativiteit bieden.

Serelepe, Pop & Jazz Orquestra, Lia de Itamaracá, Luccas Martins, Eloá Puri openen met ‘Ciranda do Albatroz’, een ware viering van Braziliaanse traditie en innovatie, dat de hypnotiserende ritmes van ciranda — tot leven gebracht door de iconische Lia de Itamaracá — met rijke jazzarrangementen en moderne interpretaties tot leven brengt. De samenwerking brengt een frisse maar eerbiedige draai aan een geliefd genre en biedt een krachtige en opbeurende ervaring. Ana Flor de Carvalho zingt ‘Pipoca Doce’, een nummer vol zoetheid en nostalgie. Het nummer put uit MPB (Música Popular Brasileira) met hedendaagse accenten en vangt zowel onschuld als verfijning, waarmee Ana Flor wordt neergezet als een rijzende ster om in de gaten te houden. Paulo Tó ft. Siba vervolgt met ‘Ajuste de Contas’, een mooi stuk op, met folk invloeden en poëtische lyriek vermengd met experimentele geluiden, ingewikkelde instrumentatie en emotionele diepgang. Thiago França e A Espetacular Charanga do França brengen ‘Bololô’, dat met zijn onweerstaanbare energie losbarst als een door koper aangewakkerde viering. Thiago França en zijn spectaculaire charanga vangen de geest van de Braziliaanse straatcarnavalcultuur en creëren een explosie van ritme en melodie die luisteraars uitnodigt om zonder terughoudendheid te dansen. Disstantes brengt het rockachtige en ietwat enerverende ‘John Travolta’ met een moderne twist. Het nummer verwijst naar popcultuur met een Braziliaanse draai, en combineert pakkende hooks en lyrische humor tot een track die zowel eigenzinnig als direct memorabel is. Duda in the Sky zingt het droomachtige en mooie ‘Quase Amor’ en dat is een unieke mix van indiepop en elektronische invloeden. De atmosferische productie en introspectieve teksten van het nummer roepen een gevoel van verlangen en verwondering op, waardoor het een uitschieter is in de line-up van dit volume. Joss Dee danst en zingt op ‘Ponto do Passinho’, waarop funky carioca hedendaagse pop ontmoet. De track vangt de essentie van Rio de Janeiro’s levendige dancecultuur, door aanstekelijke beats en charismatische vocalen te combineren in een track die gemaakt is voor de dansvloer. Face Quarteto e Spok brengen een moderne instrumentale versie van ‘Dom Frevo II’, een moderne kijk op de traditionele frevo-stijl. Het resultaat is een oogverblindende vertoning van virtuositeit en vreugde, met snelle koperarrangementen en ingewikkelde melodieën die een eerbetoon zijn aan het rijke culturele erfgoed van Pernambuco. Seu Pereira e Coletivo 401 zingen ‘Só Por Um Instante’, een reflectieve noot, die Seu Pereira’s oprechte vocale levering combineert met de soulvolle instrumentatie van de Coletivo 401. De lyrische eerlijkheid en warme soundscape van het nummer creëren een moment van introspectie en emotionele resonantie. Reggaeklanken van RoB Love op ‘Jah Will Show the Way’, geïnspireerd door de klassieke reggae van Island Records en de producties van Lee Perry volgen. Dit is de tweede single van het aankomende album van RoB Love, dat in de tweede helft van het jaar uitkomt. De single bevat organische beats, diepe baslijnen en melodieën die de gouden tijd van reggae oproepen, waardoor de essentie van het genre levend blijft. Mandinga Beat ft. Hélio Ramalho sluit af met ‘Mãe Me Diz’ en combineert Ijexá, afropop, reggae en afrorock, en brengt een ode aan de wijsheid van moeders en de vrouwen die als hoeders van voorouders dienen. Via mondelinge traditie bewaren ze Afrikaanse filosofieën in Brazilië, Kaapverdië en in de hele Afro-diaspora.

Leuk en erg gediversifieerd!

Patrick Van de Wiele (4)

Na een reeks singles tot en met 2023 en 2024 zijn Soulfuledge & Hannah Clare trots om hun debuutelpee ‘At Sunset Road’ te onthullen, een wazige, soulvolle reis door de caleidoscopische feelgood geluiden van Nyte Music.

‘At Sunset Road’ is gebaseerd op verschillende stemmingen en is direct gericht op de ziel. Het schakelt soepel door de versnellingen en tipt op de tenen langs een assortiment muzikale invloeden, van de opgewekte, inspirerende sfeer van ‘Rise’ en de bedwelmende, glitterbal discodagen van ‘Sweat Is On the Dancefloor’ tot de warme en bedwelmend soepele ‘Pure Love’ en de pakkende, speelse tonen van ‘One Step’. Er werden al 4 singles getrokken, en ‘Celebrate’ is de vierde in het rijtje.

Liefdevol vervaardigd en vakkundig uitgevoerd... maak je klaar voor een heerlijke muzikale reis over ‘At Sunset Road’, dat op 28 maart officieel verschijnt.

Patrick Van de Wiele (4)

De EP ‘Berlin’, gemaakt door Thomas Lemmer, Electrix en Oine, is een oprechte verkenning van muzikaal verhalen vertellen. Met vier unieke interpretaties van de titeltrack, legt deze release een rijk spectrum aan stemmingen en emoties vast. Geschreven en geproduceerd door Thomas Lemmer, Eric Horstmann en Adrián Márquez Salas, zal de EP op 21 maart 2025 worden uitgebracht onder het gerenommeerde label Sine Music. ‘Berlin’ tilt de luisterervaring naar nieuwe hoogten en zal ook beschikbaar zijn in Dolby Atmos-formaat op Apple Music, Tidal en Amazon Music, en biedt een meeslepende reis in de diepten van geluid.

Het ontstaan van ‘Berlin’ begon in februari 2024, toen Thomas Lemmer en Oine hun album ‘One Vision’ presenteerden in Berlijn in het Genelec Experience Center. Dit evenement markeerde een mijlpaal, aangezien het album werd gepresenteerd in Dolby Atmos, een baanbrekende technologie die luisteraars een ongeëvenaarde meeslepende audio-ervaring biedt. De Atmos-productie werd geleid door niemand minder dan Eric Horstmann, een van de belangrijkste Dolby Atmos-mixtechnici van Duitsland. Na de luistersessie bezocht het trio Erics studio in Berlijn om dieper in zijn werk te duiken. Tijdens dit bezoek introduceerde Eric een demo die hij had ontwikkeld. Het tripletritme van het nummer wekte onmiddellijk inspiratie op en de drie artiesten begonnen ter plekke ideeën te bedenken. Adrián legde de basis met een stuwende baslijn, terwijl Thomas, gedreven door inspiratie, het kenmerkende pianopatroon componeerde dat later het middelpunt van ‘Berlin’ zou worden. Ondanks hun enthousiasme werd het project opzijgezet, omdat elke artiest met andere verplichtingen jongleerde. Pas in december 2024 werd het idee nieuw leven ingeblazen. Thomas verfijnde de pianopartijen en compositie en gaf de fakkel door aan Adrián, die het arrangement voor de originele versie uitwerkte. De trio herkende de emotionele diepgang van het nummer en besloot het nummer uit te breiden naar meerdere interpretaties: een neoklassieke versie, een uitgeklede pianoversie en een orkestrale bewerking. Eric bracht het project vervolgens naar nieuwe hoogten door Dolby Atmos-mixen te maken die de emotie en complexiteit van elke versie versterken. Het resultaat is een EP die zowel diep persoonlijk als artistiek ambitieus is: een waar meesterwerk geboren uit samenwerking, passie en toewijding. "We zijn ongelooflijk trots op hoe Berlin is geworden", deelden de artiesten. "Dit nummer vertegenwoordigt een reis, zowel muzikaal als persoonlijk, en we hopen dat luisteraars de liefde en ziel voelen die we in elke noot hebben gestopt."

Patrick Van de Wiele (3½)

De nieuwe EP van de Amerikaanse muzikant M. Cross Dougherty, ‘Interpretation’ bevat vier composities. Het album is opgenomen op tape op een vintage vier-track Tascam Portastudio en bevat verschuivende toonhoogtes, warbels, flutters en een uniek gevoel van warmte en korreligheid dat verwant is aan het medium.

1. Cross Dougherty is een multi-instrumentalist en ambient producer uit North Carolina. Sereen en boeiend aanwezig, schrijft Dougherty met een knipoog naar pioniers in de industrie, zoals Brian Eno, Boards of Canada en Hiroshi Yoshimura, naar moderne beoefenaars zoals Beny, Jogging House en Chihei Hatakeyama. Hij tekende eind 2022 bij het New Age-muzieklabel Heart Dance Records; en volgde dit voorbeeld met zijn EP's ‘Turning Point’, ‘Cosmic Engine’ en ‘Particles/Waves’. Zijn etherische instrumentale nummers werden internationaal op de radio gedraaid en werden unaniem positief ontvangen door onder andere New Age Music Guide, One World Music en Stolace Relay.

Opnieuw componeerde hij 4 tracks met dezelfde naam, die je onder ambient kan rangschikken.

Patrick Van de Wiele (3½)

Geworteld in hun decennialange vriendschap en gedreven door een avontuurlijke geest van creatieve kameraadschap, markeren hedendaagse jazziconen Bob James en Dave Koz een unieke mijlpaal in hun beider carrières met het toepasselijk getitelde duo album ‘Just Us’. Een piano- en saxofoon-only collectie van frisse originelen en kleurrijke herinterpretaties van Great American Songbook-normen, het geïnspireerde formaat - vrij van de gebruikelijke aanvullende ondersteuning van een traditionele ritmesectie - bevrijdt beiden om spontaan verder te gaan dan de kenmerkende geluiden die hun supersterrendom en jarenlange successen in de Billboard-hitlijsten voedden - en in een spontaner, organischer klanklandschap vol dynamische nieuwe mogelijkheden.

“Recording this album with Bob James was one of the greatest life (and music) experiences for me – I learned so much from this treasure of a man,” zei Dave Koz. “This duet project is just acoustic piano and saxophone, in all their raw beauty. Talk about being vulnerable! But with Bob at the piano, all concern goes away…like playing on a bed of clouds. I can’t wait to perform these songs with him in front of a live audience.”

“This is a totally unplugged and, as partner Dave points out, vulnerable set,” voegt Bob James daar aan toe. “Both he and I have had the good fortune to record many times with great rhythm sections and sophisticated production. This time, all that is stripped away, and it’s just us. We hope the intimacy of these musical one-to-one conversations conveys the spirit we both felt. It was a unique opportunity for me to collaborate and be inspired by the passionate romanticism of my duo partner.”

Het album ontstond spontaan nadat Koz James uitnodigde om als hoofdact op te treden in de hoofdshowroom aan boord van de Seaborn Ovation in september 2024 als onderdeel van Somma Italia, de eerste Somma Cruise van de saxofonist, een luxe uitbreiding van de megapopulaire Dave Koz Cruise. James ging akkoord op één voorwaarde: dat de twee een nieuwe opname zouden maken om aan de aanwezigen te geven. De samenwerking werd voornamelijk opgenomen in Traverse City, MI, de thuisbasis van Bob James.

De ballade ‘Sommation’ verwijst naar de cruise, en ‘My Ship’ werd geïnspireerd door het Miles Davis arrangement uit 1957 van de klassieke Kurt Weil/Ira Gershwin compositie. ’T W O’ is een originele track, evenals ‘The Naked Ballet’, het dromerige ‘Protea’ en de op Frankrijk geïnspireerde ballade ‘Rue de Rivoli’. ‘All the Way’ is uiteraard een romantische cover, evenals Charlie Chaplin’s ‘Smile’, terwijl ‘Fountain d’Alice’ eerder avant-garde is.

De originele single ‘New Hope’ is een elegante, zielvol zwevende en diep emotionele herinnering dat we optimistisch kunnen zijn en durven dromen, zelfs in onzekere tijden. Dave schreef het nummer met Todd Schroeder toen de twee voor het eerst in Saoedi-Arabië waren.

Als afsluiter krijg je de bonustrack ‘On the Sunny Side of the Street’, die enkel op de cd terug te vinden is.

Een speciaal duetalbum, waarin je de essentie van beide muzikanten, het pianospel van Bob James en de saxofoon van Dave Koz, duidelijk hoort. Om stil van te genieten!

Patrick Van de Wiele (4)

De Duitse muzikant Wolfgang Flür, iconisch lid van Kraftwerks klassieke line-up van ‘Autobahn’ uit 1974 tot ‘Electric Café’ uit 1986, brengt zijn langverwachte nieuwe album, ‘Times’ uit. Dit onafhankelijke album, dat op 28 maart 2025 uitkomt, laat zijn voortdurende evolutie als soloartiest zien en bevat samenwerkingen met enkele van de grootste namen in elektronische en synthpopmuziek.

‘Times’ is een viering van verleden, heden en toekomst, en brengt een sterrencast van bijdragers samen, waaronder de Duitse technopioniers U96, Boris Blank (Yello), Thomas Vangarde (ex-Daft Punk), Juan Atkins, Anthony Rother, Emil Schult (Kraftwerk-medewerker) en Peter Hook (ex-New Order). Met zijn combinatie van vintage retro-elektro-stijlen en vooruitstrevende geluiden is het album een ​​gedurfde verklaring van een van de originele pioniers van elektronische muziek.

Wolfgangs muzikale reis begon bij Kraftwerk, waar hij zich bezighield met het geluid van de gouden eeuw van elektronische muziek met zijn minimale elektro-drumwerk. Tegenwoordig houdt hij de fakkel vast voor de voortdurende creativiteit van zijn generatie elektronische muziekpioniers: inspirerend en vermakelijk, terwijl hij nog steeds grenzen verlegt binnen zijn unieke oeuvre van zeer melodieus, verhalend, retrofuturisme. Zijn muziek is meeslepend en hoewel hij worstelt met het versnelde verstrijken van de tijd en de snelheid van veranderingen daarin, doet hij dat met een feestelijk optimisme; een meedogenloze, aanstekelijke hoop voor de mensheid.

“’Times’ reflects both the rapid acceleration of change in our world and the enduring power of human creativity,” zei hij. “I wanted this album to connect with listeners on both a musical and emotional level, blending nostalgia with a vision for the future.”

Dit album is de opvolger van ‘Magazine’ uit 2022 en de muziek doet mij inderdaad terugdenken aan Kraftwerk, maar met moderne kantjes.

Patrick Van de Wiele (4)

Stap in een wereld van soulvolle sereniteit met ‘Collaborations (Lofi Jazz Sessions)’, de nieuwste EP van Lemongrass. Deze release is een geesteskind van Lemongrass-meesterbrein Roland Voss en brengt de creatieve energieën van vier getalenteerde artiesten uit de Lemongrassmusic-selectie samen. Elk van de vier tracks is een gezamenlijk meesterwerk, dat soepele Lofi Jazz-vibes combineert met de kenmerkende Lemongrass-touch.

Of het nu gaat om het opnieuw vormgeven van bestaande composities of het creëren van geheel nieuwe sonische landschappen, deze tracks stralen een zachte warmte uit die perfect is om te ontspannen, studeren of gewoon van het moment te genieten. Verwacht een naadloze fusie van jazzy instrumentatie, relaxte beats en weelderige sferen - een waar bewijs van de collaboratieve geest van de Lemongrassmusic-familie.

Deze EP is dan ook een must-have voor fans van Lofi, Jazzhop, Chill-out en verfijnde soundscapes.

Patrick Van de Wiele (4)

De Amerikaan David Mash begon al op jonge leeftijd gitaar te spelen en studeerde bij enkele van 's werelds meest gerenommeerde gitaristen. Hij liep school aan het Berklee College of Music, waar hij al snel werd aangenomen als gitaarleraar terwijl hij nog student was. In 1984 richtte David Berklee's Music Synthesis Department op, nu bekend als Electronic Production and Design. Hij was meer dan 40 jaar werkzaam bij Berklee en bekleedde verschillende functies, met als hoogtepunt senior vice president voor innovatie, strategie en technologie. Zijn combinatie van technologische beheersing en inventief gitaarspel is volledig te zien op dit nieuwe album. In 1976 richtte David Mash de succesvolle jazz fusion band Ictus op en bracht in 1980 het album ‘Future Winds’ uit. Bekend om zijn elektronische muziekwerk tijdens Ictus-tournees, creëerde hij in 1983 het merk Mashine Music, een woordspeling op zijn naam en een weerspiegeling van zijn intensieve gebruik van synthesizers. Hij heeft zeven albums uitgebracht onder deze naam en toerde internationaal van 1983 tot 2020, waarbij hij optrad, lesgaf en werd gekozen voor het prestigieuze Applemasters-programma met Apple, Inc. Tussen 1997 en 2001 gaf hij bijna 100 concerten/clinics voor Apple, waaronder op Macworld Expos. In 2020 begon David minimalistische, elektronische, meditatieve muziek uit te brengen onder zijn tweede naam, Stefan. Hij heeft vijf albums uitgebracht onder dat merk en heeft ook muziek geproduceerd voor sync voor bedrijven als Adobe Systems en Cablevision. David heeft samengewerkt met enkele van de grootste producenten in elektronische muziek, zoals ARP, Moog, Kurzweil, Yamaha, Roland en Korg. Hij heeft ook samengewerkt met op gitaren gerichte bedrijven zoals Godin Guitars en Fishman Transducers. Hij is zelfs aan bod gekomen in boeken als ‘Patch and Tweak’ en ‘The Art of Digital Music’.

Op zijn nieuw album neemt David ons mee terug naar zijn muzikale begin in Detroit en creëert een prachtige set van boeiende en aanstekelijke muziek voor uw luisterplezier. Bruce Nifong speelt sax en David covert de rest van de band met meeslepende instrumentale muziek die perfect is voor een weekend bij het vuur of een rit door uw favoriete landschap. Het is de perfecte soundtrack voor alles wat u wilt doen. Het is funky, het is fris en het is klaar om te grooven.

Een aanrader voor wie houdt van The Rippingtons, David Benoit en Yellowjackets.

Patrick Van de Wiele (4)

Iedereen verlangt naar zekerheid, vooral in deze tumultueuze tijden. Gitarist dee Brown uit Detroit maakte een jazzy album met R&B-instrumentals waarop hij de rol aannam van een fictief personage genaamd "Mister Smooth", die zelfverzekerd, gefocust en geworteld is in gelijkmoedigheid. Brown schreef acht nieuwe nummers, waarvan de meeste met zijn voor een GRAMMY® genomineerde producer en vaste medewerker Valdez Brantley (Usher, Mary J. Blige, Keith Sweat, Lil Wayne), en zijn zesde album wordt op 28 maart uitgebracht door Innervision Records. De melodieuze titeltrack wordt dezelfde dag als single uitgebracht.

Het was niet zo'n grote uitdaging voor Brown, die een toegewijd man van geloof is, om als een method actor in de huid te kruipen van het personage "Mister Smooth" tijdens het schrijven en opnemen van het album. Het zelfvertrouwen en de volwassenheid die hij uitstraalt op de opname en die volledig tot uiting komen in zijn gitaarspel en de composities die hij voor de set heeft gemaakt, zijn stoutmoedig en bemoedigend. Het is een vastberaden mindset die erop gericht is om uitdagingen en tegenslagen te overwinnen en toch de controle te behouden - zelfs als de wereld chaotisch aanvoelt.

“Mister Smooth embodies a person who is consistently on top of things and maintains control in any situation. Even when faced with uncertainty, he excels at ‘faking it until he makes it,’ elevating the experience for everyone involved. I created an album that captures the essence of what it means to be a Mister Smooth. This concept isn’t just a reflection of who I am or aspire to be; it represents a powerful attribute that enhances any situation. The name itself resonates with many, making it relatable and appealing. This is perfectly aligned with the type of music we produce and the kind of person with whom we all aspire to be,” zei Brown.

Nadat hij dit album opent met de relaxte titeltrack geeft hij ons de smaak van zijn thuisstad met ‘Wes 8Mile’, dat hij schreef met de meervoudig Billboard No. 1-hitlijsttopper Blake Aaron, die het nummer produceerde dat als single werd uitgebracht. Mike Parletts saxofoon vult Browns coole elektrische jazzgitaarriffs perfect aan, die doen denken aan jazzgitaarlegende Wes Montgomery. Een andere samenwerking met Aaron resulteerde in het mooie ‘The Thing Is...’, dat blazer en arrangeur David Mann, toetsenist Tateng Katindig en Aarons slaggitaar aan het ensemble toevoegt. Het was de tweede single van het album en haalde alle grote hitlijsten. Een cover van Sister Sledge’s ‘We Are Family’ volgt daarna, met een jazzy middenstukje. Vervolgens gaat het tempo naar beneden met ‘Charming’, waarna ‘Finesse’ volgt. De eerste single was de mid-tempotrack ‘You Already Know’ en het vibrerende ‘Charismatic’ krijgt een boost van Merlon Devine's sopraansax. Brown legt uit: “Initially, Valdez (Brantley) played the flute sound on the track on his keyboard, but I felt we needed a live flute player. Unfortunately, all the flautists we knew were unavailable. I suggested using a soprano saxophone instead and called my good friend, Merlon Devine. We decided to keep the keyboard flute sound after all, but it’s Merlon’s beautiful soprano sax that really stands out on this track.” Iets gans anders is daarna ‘4^th Dimension’, waarop dee meer de rocktoer opgaat. Hij was beïnvloed door Jeff Beck, Carlos Santana, Jimi Hendrix, en Jimmy Page en wou een rocky, funky groove. Uiteindelijk is het jazzrock geworden. De kerstong ‘Have Yourself a Merry Little Christmas’ sluit af met vocaliste Jayla Treasure.

Een mooi album, dat dee weerom op de kaart zet!

Patrick Van de Wiele (4)

De Afro-Amerikaanse Jeanette Harris is ongetwijfeld een van de Sax Queens van smooth jazz, die het genre met haar opwindende optredens op gedurfde wijze opnieuw definieert. Haar dynamische podiumuitstraling en opbeurende muzikale energie creëren een onweerstaanbare kracht die het publiek overal ter wereld boeit.

Met een rigoureuze klassieke opleiding in saxofoon en piano van het prestigieuze Berklee College of Music in Boston, toont Jeanette Harris een niveau van artisticiteit dat haar duidelijk onderscheidt in het smooth jazz-genre. Haar ervaring als saxofonist voor de legendarische Teena Marie tijdens haar laatste jaar van tournee is een bewijs van haar veerkracht en onwrikbare toewijding aan haar vak. Maar Jeanette heeft ook samengewerkt met gitarist Norman Brown en collega saxofonist Gerald Albright.

Haar nieuwste album, ‘Her Majesty’, is een favoriet bij fans geworden, wat haar meesterlijke mix van populaire covers en soulvolle originele nummers illustreert. Dat album bevat 11 tracks, en opent met het opgewekte ‘Golden Nights’, waarop Romel Veal gitaar speelt. De Curtis Mayfield cover ‘Give Me Your Love’ volgt daarna, een echt “blaxploitation” nummer. Het mooie ‘Let it Flow’ kennen we van wijlen grootmeester Grover Washington, Jr., die nog voor velen een lichtend voorbeeld is. ‘Diamond Island’ neemt ons mee naar een exotisch paradijs, weerom in gezelschap van Romel Veal. En hij is ook te horen op de titeltrack, waarna op ‘Pearls & Things’ het tempo wat de hoogte in gaat. ‘Crown Down’ klinkt iets meer funky, terwijl ‘Brown Sunshine’ lekker drijft op de funky bas van Dave Dyson. Daarna is ‘Royal Blue’ met Clarence “T-Lee” Hill op keyboards heel relaxed, en op ‘New Horizons’ speelt Jeanette solo. Skip Scarborough’s ‘Love Ballad’ (ooit gecoverd door George Benson) sluit dit mooie album af in mid-tempo.

Een echte aanrader dit album, dat het talent van Jeanette Harris nogmaals in de verf zet.

Patrick Van de Wiele (4)

Achter het pseudoniem Velvet Dreamer gaat de Berlijnse trompettist Tim Gelo schuil. Hij is hier de voorbije jaren al meermaals aan bod gekomen. Nu heeft hij een nieuw album uit, dat volledig in het teken van de winter staat. En het is nu verkrijgbaar op alle digitale platforms! Hier mee vat Tim de essentie van dit seizoen, dat stilaan op zijn einde loopt. De sfeer van de tracks is kalm, gezellig en diep ontspannend. Laat het uw perfecte soundtrack zijn voor rustige momenten en vredige avonden.

Vredige en serene chill-out dus, om de resterende winteravonden mee te vullen.

En aanrader!

Patrick Van de Wiele (4)

Voor wie Sherry Finzer nog niet moest kennen, ze is een Amerikaanse visionaire muzikant die gelooft in de helende kracht van muziek. Haar muzikale reis omvat klassiek, jazz, pop, wereldmuziek en flamenco, en ze richt zich nu op het creëren van kalmerende, rustgevende composities die het mentale en fysieke welzijn ondersteunen. Geïnspireerd door de verhalen van fans over hoe haar muziek hen heeft geholpen om stress, depressie en gezondheidsproblemen zoals tinnitus, beroerte en kanker te beheersen, blijft Sherry opnemen, optreden en componeren met als doel om muziek te gebruiken als hulpmiddel voor genezing. Als oprichter van Heart Dance Records leidt ze een label dat zich toelegt op het produceren van muziek die genezing en innerlijke vrede bevordert. Haar muziek, die gespecialiseerd is in lage fluiten - alt, bas en contrabas - en Native fluiten, is te horen geweest in advertenties en onafhankelijke films. Het is ook te horen op platforms zoals SiriusXM Spa Channel, Pandora, Spotify, Music Choice, Calm Radio enz. Sherry was een van de eerste artiesten die live streamde op de Insight Timer-app, waar ze wekelijks optreedt, en haar nummer ‘Distant Rivers’ was onlangs te horen in het programma ‘From Sea to Shining Sea’ van PBS.

Hartmeditaties zijn een krachtige oefening die emotionele balans, innerlijke vrede en een diepe verbinding met jezelf en anderen cultiveert. Door te focussen op het hartcentrum, vaak door middel van bewuste ademhaling, visualisatie of affirmaties, helpen deze meditaties stress los te laten, mededogen te vergroten en het hart te openen voor liefde en dankbaarheid.

‘Heart Meditations’ is het nieuwste solo-fluitalbum van Sherry Finzer, opgenomen in The Tank (Tank Center for the Sonic Arts) in Rangely, CO, een unieke ruimte waar de natuurlijke galm tot wel 45 seconden kan blijven hangen. Het album bevat negen nummers die worden uitgevoerd op verschillende fluiten, waaronder een Guo Bass, Yamaha Alto, Pearl Concert C en Native American-stijl fluiten gemaakt door JP Gomez, Robert Windpony en Pat Haran. Met oprechte intentie creëert de muziek een serene ruimte voor luisteraars om genezing te ervaren en liefde voor zichzelf en anderen te omarmen.

Mooie New Age muziek dus, die overmorgen op 14 maart digitaal uitgebracht wordt.

Patrick Van de Wiele (4)

Lemongrassmusic presenteert de 5 tracks tellende EP ‘Detroit Night’ van de in Rome gevestigde muzikant en producer Gian Delly. De EP is een muzikale reis van zonsondergang, door de nacht, tot de ochtend. ‘Detroit Night’ wordt gekenmerkt door een muziekstijl die Electro, hiphop, Beat, met soul en jazzy invloeden mengt.

De EP vangt de energie van ‘Detroit City’ met zijn rauwe stedelijke omgeving die prachtig contrasteert met de soulvolle melodieën en jazzy grooves die door de nacht heen opduiken. Elk nummer voelt als een weerspiegeling van Detroit's diverse verleden, heden en toekomst, en neemt de luisteraar mee op een reis door zijn straten, zijn geschiedenis en de steeds veranderende beat van de stad.

Deze EP werd al op 7 maart jl. digitaal uitgebracht.

Patrick Van de Wiele (4)

Al meer dan veertig jaar is The Choir, oorspronkelijk afkomstig uit LA en nu gevestigd in Nashville, een hoeksteen van de indie-, postrock- en ambient muziekscene, en creëert het nummers die atmosferische soundscapes en teksten combineren die een diep gevoel van verlangen en schoonheid oproepen. Met een kenmerkende stijl die wordt gekenmerkt door Derri Daugherty's etherische gitaarwerk en spookachtig emotionele stem, Steve Hindalongs reflectieve teksten, drums en percussie, en Dan Michaels' suggestieve saxofoon-, Lyricon- en windsynthesizerspel, heeft The Choir een geluid ontwikkeld dat even innovatief als tijdloos is. Hun muziek overstijgt genres en spreekt diep aan bij fans die door de jaren heen fel loyaal zijn gebleven. The Choir ontstond in de jaren 80 en kreeg snel een reputatie vanwege hun weelderige geluiden, contemplatieve songwriting en boeiende liveshows. Gedurende de jaren 90 en 2000 bleef The Choir evolueren en bracht het door critici geprezen albums uit als ‘Free Flying Soul’ en ‘Flap Your Wings’, een voor een Grammy genomineerd album dat werd geprezen om zijn soulvolle schoonheid en melodieuze rijkdom. De afgelopen jaren heeft The Choir een DIY-ethos omarmd en rechtstreeks contact gelegd met hun publiek via platforms als Patreon en crowdfunding. Deze aanpak heeft de band in staat gesteld om consistent nieuwe muziek uit te brengen, waaronder opvallende albums als ‘Bloodshot’ (2018) en ‘Deep Cuts’ (2021). Dit jaar onthulde The Choir ‘Translucent’, een instrumentaal ambientalbum dat Daugherty's glinsterende gitaren, Hindalongs klokkenspel en percussie en Michaels' atmosferische blaasinstrumenten combineert. Veel fans hebben het geprezen als een humeurig en sereen meesterwerk, dat het vermogen van de band weerspiegelt om te innoveren terwijl ze geaard blijven in hun kenmerkende geluid.

Ambient dus en ambient post rock, geschikt voor fans van Sigur Rós, Hammock, Explosions In The Sky, Brian Eno, en tevens een therapeutische muziek voor meditatie, mindfulness en rust.

Patrick Van de Wiele (4)

Vanuit Italië via WillWork4Funk, bereikt mij het tweede album van de band Koko-Jean & The Tonics uit Barcelona. Koko-Jean & The Tonics zijn een bom vol soul, ritme en groove. Als frontvrouw hebben we Miss Koko-Jean Davis (voormalig zangeres van The Excitements). Klein en delicaat op het eerste gezicht, laat je niet misleiden door haar uiterlijk, want Koko is een wervelwind op het podium. Ze ontroert je met een ballad of de rauwheid van de blues, ze kan je temperatuur in een paar seconden laten stijgen met haar rock-'n-roll en soul. Op drums hebben we Anton Jarl, een echt ritmisch beest dat kracht in elke beat legt met zijn elegante maar rock-'n-roller stijl. Dani "Patillas" Baraldés is de kameleongitarist die je laat trillen met het gehuil van zijn gitaar. En tot slot hebben we Victor Puertas op de Hammond, een van de meest erkende bluesmannen en mondharmonicaspelers in Catalonië. Zijn swing en groove zijn een essentieel onderdeel van deze groep.

Wenden we ons vaak tot muziek om onze stemming te veranderen of te versterken? Wie heeft zijn wonden niet gelikt na een slechte breuk door te luisteren naar de meest trieste nummers die er zijn?

Als je hun eerste album opbeurend of oprecht vond, maak je dan klaar voor deze nieuwe golf van geluid. Of je nu op zoek bent naar het een of het ander, je vindt het op ‘Love Child’, de tweede full cd van Barcelona's retro soulbom Koko-Jean & The Tonics.

Met nummers als ‘Gonna Be A Party Tonight’, ‘The Spin’ en ‘You Can't Sit Down krijg je zin om de straat op te gaan en wild te dansen. Ondertussen zullen nummers als ‘Never Ever’, ’Down on My Knees’ en ‘I Can't Stand You’ je doen wensen dat grijze luchten veranderen in romantische regen.

Opnieuw is de chemie die is ontstaan ​​tijdens de 10 jaar durende periode van podiummomenten tussen Miss Koko-Jean en The Tonics duidelijk zichtbaar in dit album met 12 nummers. Met originele tunes die je, zoals altijd, inspireren om te voelen, leven en liefhebben met alle intensiteit die mogelijk is, hebben ze hun ‘Love Child’ gebaard!

Daarop staat dus zowel soul als blues. ‘Take Me One More Time’ is bijvoorbeeld blues.

Patrick Van de Wiele (4)

De Amerikaanse R&B/jazz-toetsenist Charles A. Kelly uit LA richt zich op transformatie, wat blijkt uit zijn tweede album, ‘Phase II’, dat op 21 februari uitkwam. Een album over transitie en spiritualiteit dat het tweede is in een trilogie. Kelly schreef, produceerde en arrangeerde tien nieuwe nummers voor de release op Innervision Records. De derde single van het project, een deep cut met de titel ‘Raindrops Under Glass’ die op fantasierijke wijze klassieke orkestraties, Afrikaanse ritmes en filmmuziekmelodieën combineert, werd ook op die vrijdag uitgebracht. Kelly is een muzikant, songwriter, producer, arrangeur en bandleider die heeft samengewerkt met een heel scala aan beroemdheden, waaronder Stevie Wonder, Neil Diamond, Elton John, Nile Rodgers, Sister Sledge, The Pointer Sisters en Nathan East. Hij is ook opgebloeid in de hedendaagse christelijke ruimte, door te spelen met CeCe Winans, Mary Mary, Jeremy Camp en Israel Houghton. Als acteur zat Kelly in de cast van de televisieserie ‘Fame’.

Hij creëerde zijn debuutalbum uit 2022, ‘You're Not Alone’, als eerste in een trilogie. Het album moest een soort openingsshot in een film zijn, een die het huidige moment vastlegt - of geluiden in dit geval. Zijn muze was de huidige staat van hedendaagse jazz. Kelly bedacht ‘Phase II’ als een brugalbum, waarbij de collectie de grenzen van het muziekgenre verlegt, experimenteert en de grenzen en de definitie van hedendaagse jazz test - en een these biedt van wat het zou kunnen worden. Het derde album in de serie wordt een dubbelalbum, een visionair uitje dat hedendaagse jazz futuristisch maakt, een evolutionaire realisatie.

“My mission for this album is to stretch the current boundaries of what is considered contemporary jazz. This genre has a rich history, but it has gotten a bit formulaic. For the music to grow, artists need to have the courage to reach deep inside and create music with boldness while building true connections to a wider audience. As a songwriter, I want to reach as many people as possible for the purpose of engaging in a real and genuine connection with listeners. I believe the only way to do this is to create songs openly and honestly, without restrictions. Listeners love authenticity and I want to be right there with them,” zei Kelly, die eigenlijk geboren werd in Philadelphia.

Het opgewekte en mooie ‘That Groove’ opent het album met hulp van bassist Jerome Randall, drummer Billy “Shoes” Johnson, trompettist Michael Stever, saxofonist Andrew Neu, trombonespeler Nick Lane en Kelly’s zoon, Jason Kelly, op sopraansax. Van Kelly’s pianospel straalt een opgewektheid af. ‘SunSeeker’, de eerste single, gaat op dat pad verder, en nodigt uit om te reizen. Nachtclubs zijn actief in Philadelphia en de tweede single, ‘City Night’ is daaraan gewijd. Dan is het tijd voor fusion met ‘Bring It to Compliance’, terwijl ‘Raindrops Under Glass’ ingetogener klinkt. Maar met ‘Feathers In Flight’ gaan we terug richting fusion, en de inspiratie kwam uit de film ‘American Beauty’. ‘Amanirenas’ werd vernoemd naar de koningin van het koninkrijk Kush, dat Egypte binnenviel nadat de Romeinen  het bezet hadden. En ‘I Only Want You’ doet duidelijk denken aan Afrikaanse ritmes met middenin een rap door Robert Washington. De vierde single zal ‘When We Are One’ worden, en drijft op een hiphopritme. Afsluiter ‘Song for Sharlise’ is een solopianostuk, opgedragen aan wijlen Charles’ dochter. “The final song on the album is about reconnecting in the spiritual world with my daughter, Sharlise, who passed away quite a few years ago. The music represents a living being going into the spiritual world to tell her how much she is loved by my wife and myself. I tell her that although there was much pain when she passed away and how the family dynamics changed with her passing, we were made stronger, and she will never be forgotten. ‘Song For Sharlise’ also represents a reconciliation rooted in the acceptance of her death. I think any parent who loses a child thinks about what they could have done differently to prevent something tragic from happening. Finally, the end of the song represents that our entire family will be united again. The synths at the end represent Sharlise going back to her spiritual home and me returning to the physical world. This song focuses on loss, love, hope, healing, reconnection, and reconciliation,” onthulde Kelly.

Een mooi contemporary jazzalbum dus, dat verschillende richtingen uitgaat.

Patrick Van de Wiele (4)

Wayfarer's ambient icoon en volmaakte co-werker Brannan Lane is een samenwerking aangegaan met de zeer getalenteerde multi-instrumentalist Dino Pacifici voor een gloednieuw album getiteld ‘Imaginary Horizons’. De titel van het album is een geweldige beschrijving van de stemming van deze ongelooflijke nieuwe release die deze week in première ging als het #14 Chill-album in de USA volgens de NACC Top 30!

‘Imaginary Horizons’ is de hele maand februari lang veelvuldig op de radio te horen geweest en het is een perfect voorbeeld van de capaciteiten van deze twee geweldige talenten die hun diverse achtergronden niet alleen in ambient en chill benadrukt, maar ook elementen van jazz, New Age en meer.

Het is een ambient luisterervaring geworden, die je meeneemt naar ingebeelde horizonten.

Patrick Van de Wiele (4)

Achter het pseudoniem Eleon schuilt de Amerikaanse componist, sound designer, producer en elektronische muzikant Michael L. Rogers. Eleon is hier al verscheidene malen aan bod gekomen en verscheen voor het eerst op de muziekscène in 2018 met het album ‘Dreams Beyond Terra’. Dat werd gecoproduceerd door industrie icoon David Helpling. Verschillende albums volgden en ‘Daithi’ in 2023 werd zijn eerste voor het Wayfarer label. Vorig kwam nog ‘Hidden Kingdom’ uit, en nu brengt hij het album ‘Ceruléan’ uit 2020, indertijd verschenen op Heart Dance Records, terug uit. Het biedt een weelderig elektronisch landschap, dat de genres chill, chill-out, groove en lounge combineert voor een enorm plezierige luisterervaring. ‘Mariah’s Dream’ opent uptempo met accordeon, waarna ‘Once There Was a Place like this’ eerder ietwat mysterieus klinkt met Indiaanse fluit. ‘The Crystal Portal’ bobbelt vrolijk verder, gevolgd door het meditatieve ‘Migration’. ‘Winston’s Journey’ zweeft door de ruimte, waarna ‘Right Before My Eyes’ zacht voorbij trekt. De titeltrack roept beelden van de zee op, met geluiden van meeuwen.

Een mooi album, dat een re-issue verdient!

Patrick Van de Wiele (4)

Het vijfde album van de Braziliaanse muzikant en zanger Thiago Amuds, ‘Enseada Perdida’ (Lost Cove), laat zijn evolutie als componist en muzikant zien. Het project kreeg momentum toen Zeca Veloso Amuds composities introduceerde bij Chico Buarque en Caetano Veloso, wat leidde tot hun deelname aan het album. Deze samenwerking stelde Amud in staat om een samenhangende collectie te creëren die verschillende stemmen en stijlen in evenwicht brengt. Het album weerspiegelt Amuds terugkeer naar Rio de Janeiro na drie jaar in Belo Horizonte tijdens de COVID-19-pandemie. Deze periode van herverbinding met zijn roots inspireerde een intiemere en lyrische benadering vergeleken met zijn eerdere, meer epische werken. De composities bevatten beknopte maar rijke arrangementen, die parallellen trekken met de bossa nova-methode van het synthetiseren van samba.

‘Enseada Perdida’ doorkruist verschillende lyrische landschappen, van het narratief gedreven ‘Baía de Janeiro’, een samba-enredo die de geschiedenis van Rio volgt (en tevens de eerste single is), tot introspectieve nummers als ‘Dela’ en ‘Orgia’. Amuds creatieve proces begint met stem en gitaar, gevolgd door gedetailleerde arrangementen met behulp van muzieknotatiesoftware. De opnames bevatten gelaagde vocalen, koperblazers en strijkers, met bijdragen van opmerkelijke muzikanten zoals Sérgio Krakowski en Joana Queiroz. Het album verweeft persoonlijke lyriek met reflecties op hedendaagse thema's, en biedt luisteraars een meeslepende ervaring in de diepten van de Braziliaanse muziek. Denk maar aan samba-enredo, frevo, ramunha (een regionaal ritme), toada, rock en Cubaanse danzón.

Patrick Van de Wiele (3½)

Ik volg de Braziliaanse zangeres Bianca Rossini al jaren en hield van haar bossa novamuziek. Eerder leverde ze al de EP’s en albums ‘Apaixonada’, ‘Kiss of Brazil’, ‘Vento do Norte’, ‘Meu Amor’, en ‘Rio Paradise’ af. Ze woont echter in Beverly Hills, en is een veelzijdige artiest wiens talenten muziek, acteren, schrijven en televisie omvatten. Als een volleerd Tv- en filmactrice, danseres, choreograaf en auteur van drie boeken, heeft Rossini een unieke plek in de entertainmentindustrie veroverd. Ze was ook de coproducent en presentatrice van de langlopende tv-talkshow 'The Bianca Rossini Show' in Los Angeles. Door de jaren heen heeft Rossini samengewerkt met legendarische artiesten zoals Jimmy Webb, Hal David, Harvey Mason, Ken Hirsch, Sergio Santos en Claudio Nucci, wat haar veelzijdigheid en vermogen om genres te overstijgen, laat zien.

Gisteren kwam haar eerste volledig Engelstalig album uit, en het is een collectie van 10 diep persoonlijke songs, die Bianca zelf schreef en componeerde, met thema's als verraad, kwetsbaarheid en zelfontdekking. Zoals ze het omschrijft, navigeert het album door “de prachtige puinhoop van het mens-zijn”.

‘I've Been Alone’ vertegenwoordigt een bepalend moment in Bianca Rossini's carrière en toont haar evolutie als artiest en verhalenverteller. Het album verweeft op meesterlijke wijze rauwe, intieme teksten met aanstekelijke popmelodieën, waardoor een soundscape ontstaat die diep resoneert met luisteraars die door verdriet, eenzaamheid en zelfontdekking navigeren. Geproduceerd door Rossini samen met de bejubelde producer Peter Roberts, bevat het album optredens van getalenteerde muzikanten van over de hele wereld. Hoewel het diep persoonlijk is voor Rossini, spreken de thema's liefde, verraad en veerkracht universeel en bieden ze troost en kracht aan iedereen die worstelt met de emotionele complexiteit van het leven. "Dit album is een verkenning van de hoogtepunten en dieptepunten van de menselijke ervaring", legt Rossini uit. "Het gaat over het vinden van licht in de duisternis en het besef dat we, zelfs in onze eenzaamste momenten, nooit echt alleen zijn. We komen sterker, meer verbonden en klaar om de prachtige chaos van het leven te omarmen uit deze reis."

De titeltrack opent en het is een verkenning van eenzaamheid, verraad en de transformerende kracht van eigenliefde. Haar songs klinken soulvol, sensueel en vol van emoties, en ik vraag me af of ze over eigen ervaringen zingt, want ‘I’ve Been Alone’, ‘I Have Waited Like a Fool’ en ‘Cry, Cry, Cry’ gaan allemaal over een breuk in een relatie. ‘Do You Remember?’ gaat eveneens over hartenpijn, en de bijbehorende herinneringen, en die vind je ook terug met ‘We Made a Promise’. Het verhaal van hun ontmoeting komt aan bod met ‘Greatest Love’, en de vrijheid lonkt met ‘Release Me’. En ‘Christmas Night’ brengt de waarheid aan bod.

Een mooi en gevoelig album, en ik kan enkel schrijven “Sterkte Bianca!”.

Patrick Van de Wiele (4)

Het album ‘Bossa Nova Noites I: Bahia Nights’ maakt wereldwijd furore, met Airplay in meer dan 125 markten in 38 Amerikaanse staten en meerdere internationale gebieden. Dit bereik benadrukt de groeiende vraag naar hedendaagse Braziliaanse muziek en de unieke mix van bossa nova, soul, jazz en wereldmuziek. Dus, een grote dank van alle betrokkenen!

In de VS heeft Bossa Nova Noites Airplay veiliggesteld in grote steden: Los Angeles, New York, Chicago, Philadelphia, Detroit, Kansas City, Las Vegas, Atlanta, Nashville, de markt in Florida, etc., evenals markten in het Midwesten, Zuiden en Westen van de VS. Buiten de VS is het project omarmd in Canada, het VK, Spanje, Zwitserland, Duitsland, Oostenrijk, Tsjechië, Japan, Australië, Zuid-Afrika en Brazilië, met plannen om verder uit te breiden naar Frankrijk, Portugal en Oost-Europa.

Bekende radiostations die Bossa Nova Noites ondersteunen zijn WKCR New York (Som do Brasil), KPFK Los Angeles, Connect Brasil / Accuradio Chicago, Jazz FM London en het Smooth Jazz Club Spain-netwerk van 50 stations. Nationale netwerken zoals het in de VS gevestigde Smooth Jazz Network/iHeart Radio (meer dan 2 dozijn stations) hebben het project ook gepresenteerd.

Met de deelname van de beroemde Multi-platina jazzsaxofonist en -fluitist Najee en de aankomende single ‘Broken Promises’ met Monique Elen, gecombineerd met de legendarische Rolling Stones / Miles Davis / Sting-bassist Darryl Jones, Curtis King, Jr., Paulo Calasans en Cleverson da Silva, is Bossa Nova Noites klaar voor nog meer zichtbaarheid. Een Amerikaanse tournee is bevestigd voor augustus 2025.

Producer Robert Hébert deelde zijn enthousiasme: "Bossa Nova Noites bevestigt mijn visie om Braziliaanse muziek te mengen met de soulvolle invloeden van Noord-Amerikaanse en Britse R&B, en zo een geluid te creëren dat wereldwijd weerklank vindt."

Bossa Nova Noites mengt de tijdloze charme van bossa nova met hedendaagse jazz, wereldmuziek en geavanceerde instrumentatie. De brede radio-ondersteuning onderstreept de status als een echt wereldwijd album, dat een publiek over genres en grenzen heen boeit.

Een prachtig album! Tevens bekende songs gecoverd met mijn voorliefde voor bossa nova.

 
Patrick Van de Wiele (4½)

De in São Paulo gevestigde band Sandália de Prata, onder leiding van zanger en songwriter Uli Costa, heeft zojuist hun vijfde album uitgebracht – ‘Uli Costa e Sandália de Prata’ - na hun goed ontvangen eerdere werken: ‘Maloqueiro e Elegante’ (2017), ‘Desafio ao Galo’ (2011), ‘Samba Pesado’ (2009) en hun titelloze debuut in 2007. Geproduceerd door het bejubelde duo Brazuk (Júlio Fejuca en Ricardo Gama), beide winnaars van een Latin Grammy, bevat het nieuwe album acht levendige nummers die samba, rap, afrobeat, jazz, MPB en soul combineren, wat een vrolijke en dansbare sfeer creëert. Het album zal ook verkrijgbaar zijn op vinyl en bevat speciale samenwerkingen met artiesten als Jota.pê, Tássia Reis en DJ Nato PK.

Tot de opvallende nummers behoren ‘Leriado’, mede geschreven door Ellen Oléria, een verfijnde en romantische pagode; ‘Amanheceu’, een samenwerking met Saulo Duarte die het album opent met een opvallend strijkersarrangement; en ‘Descendo essa ladeira (Piquenique)’, een speels duet tussen Uli Costa en Jota.pê. Een ander hoogtepunt is ‘Roupa de Tirar', met Tássia Reis, waarin de empowerment van vrouwen wordt gevierd door een samensmelting van samba-rock en rap. Het nummer ‘Preta Nobre’, mede geschreven door Uli Costa en Edivaldo Gonçalves, is een eerbetoon aan de Afro-Peruaanse cultuur met zijn afrobeat-invloeden en een voorbeeld van het krachtige gedicht ‘Me Gritaron Negra’ van Victoria Santa Cruz

De afgelopen 22 jaar is Sandália de Prata een belangrijk onderdeel geworden van de zwarte dansmuziekscene van São Paulo. In 2018 vertegenwoordigden ze de Braziliaanse muziek op het WK voetbal in Rusland naast gerenommeerde artiesten als Emicida en Hermeto Pascoal. Gedurende hun carrière hebben ze het podium gedeeld met iconen als Elza Soares, Jair Rodrigues en Fernanda Abreu.

Leuke Braziliaanse dansmuziek!

Patrick Van de Wiele (4)

Dompel jezelf onder in de rustgevende soundscapes van ‘Transformation’, de nieuwste release van de Amerikaanse ambient componist Carl Lord, waar etherische sonische texturen, evoluerende ambient pads en zachte pianoaccenten naadloos samensmelten tot een diep reflecterende luisterervaring. Elk van de vier instrumentale tracks is een reis naar rust, ontworpen om je geest te kalmeren en je ziel te verheffen. Perfect voor momenten van meditatie, ontspanning of stille introspectie, nodigt deze EP je uit om te pauzeren, adem te halen en sereniteit te omarmen.

Carl Lord is een New Age en hedendaagse pianist, organist en toetsenist. Zijn professionele prestaties omvatten bijdragen aan meerdere albums, filmmuziek en commerciële projecten, naast optredens op prestigieuze evenementen zoals het Kentucky Derby Winner's Party. Hij heeft de eer gehad om het podium te delen met gerenommeerde artiesten zoals Steve Warner, Reba McEntire, Louise Mandrel en John Anderson. Carl werkte met name samen met de Grammy Award-winnende technicus Lynn Peterzell. De releases van Lord zijn te horen op internationale luchtvaartmaatschappijen, SiriusXM Spa Channel, Calm Radio, River of Calm, Journeyscapes, internationale radioprogramma's, meerdere luchtvaartmaatschappijen en overheadmuziekkanalen.

Een ambient luisterervaring dus, die al sedert 21/2 beschikbaar is.

Patrick Van de Wiele (4)

Parallel Relax is een ambient project met als doel ontspannende muziek te creëren om te helpen bij slapeloosheid, stress, angst en algeheel welzijn. Achter dit project schuilt een anonieme muzikant wiens nieuwe album ‘Twilight’ een boeiende ambient gitaarreis is, geïnspireerd door de hemelse wonderen van de nachtelijke hemel. Met weelderige, galmende gitaren en delicate toetsen van lichtsynthesizers creëert elk nummer een rustgevend, meeslepend geluidslandschap. Perfect voor ontspanning, sterrenkijken of momenten van introspectie, Twilight omhult de luisteraar in een serene, kosmische atmosfeer waar muziek en de sterren op één lijn liggen.

De titels van de tracks verwijzen dan ook allemaal naar sterrenbeelden. Dit mooie album is reeds beschikbaar sedert 21/2 jl., en je kan het onderbrengen bij ambient gitaar, bij mediatieve muziek of gewoon omdat je geïnteresseerd bent in de sterren.

Patrick Van de Wiele (4)

AeTopus is het innovatieve muziekproject van Bryan Tewell Hughes uit Bellingham, een multimediakunstenaar wiens muziek net zozeer beïnvloed wordt door kunst, natuur en de menselijke ervaring, als door een enkel idee of moment in zijn leven. De bijnaam AeTopus suggereert tijd (Ae), terwijl "Topus" losjes plaats betekent. Hughes, een levenslange muzikant, begon op 6-jarige leeftijd met klassieke pianolessen, bewoog zich door muzikale onderdompelingen in heavy metal en punk, en werd uiteindelijk aangetrokken tot de sonische slipstream van ambient en elektronische muziek. Hij heeft een Zone Music Reporter Award (ZMR) gewonnen voor Best Electronic album en verdiende drie Best Electronic album-nominaties.

‘iota’, AeTopus' tweede release op Spotted Peccary Music, pakt qua stijl de draad op waar zijn vorige album ‘Cup’ ophield, opgebouwd uit wervelende arpeggiaties, stotterende grooves en subtiele traditionele versieringen. Hoewel ‘Cup’ echter is gebaseerd op een specifiek concept, de zenparabel van de gebroken beker, neemt ‘iota’ een bredere kijk. Dit nieuwe werk haalt inspiratie uit de onderlinge verbondenheid van onze wereld en nodigt de luisteraar uit om er één mee te worden. ‘iota’'s twaalf tracks zijn een projector in het theater van de geest, ontworpen om een ​​slapende verbeelding naar de oppervlakte te trekken en te zien welk beeld zich manifesteert. Compositorisch bewijst AeTopus zichzelf opnieuw als een onconventionele hypnotiseur, terwijl melodieën en loops in en uit polyritmische percussie weven tot een betoverend effect.

Er staan 12 tracks op dit nieuwe album. ‘Why Not Now’ drapeert een oneven maat groove in kristalheldere glinsteringen terwijl klagende lage tonen het stuk in weemoed tillen. ‘Sunny’ rijdt op een heldere baslijn door opaalachtige textuur, net zo luchtig en licht als ‘Tell Us’" laag is. ‘Tell Us’, genoemd naar het Latijnse woord voor aarde, trilt van grootsheid. Percussie echoot onder een ondergrondse drone voordat een worldbeat-geïnflecteerde arpeggio over hun harmonie danst. Er ontstaat een polyritme: elektronische en traditionele muziekstijlen verstrengelen zich. Deze composities zijn ontworpen voor een rustige nacht: laat de ingewikkelde grooves je meenemen naar onbekende plekken, terwijl je geest beelden ontvouwt in hun kielzog. Tijdens de ontwikkeling van het album conceptualiseerde AeTopus zijn ideale luisteromgeving: “I like to imagine myself in a four hundred square foot apartment, within an old brick building. My CD collectors and DJs craving new high-quality music and design can find this intriguing album worldwide. 12 works on iota include several radio-friendly track lengths; the album debuted on Echoes Radio. The cinematic music of AeTopus' iota has a sense of movement that has been likened to a John Carpenter film soundtrack. imagination must expand from a small place, a place of comfortable modesty, into a world filled with foliage, wildlife, and stars in the night sky.” De kernboodschap van iota is deze beschrijving: verbeelding kan muren in ramen veranderen, het alledaagse in grootsheid veranderen, zelfs de kleinste ruimte in oneindigheid. De eerste single is ‘Wave Hello’ een ritmische en tegelijk ontspannende track.

Eerder ambient muziek.

Patrick Van de Wiele (3½)

Stop acht miljoen mensen in een wereldwijd mekka van handel, financiën, technologie, de academische wereld en de kunsten die entertainment, media en mode omvatten, en kleurrijke verhalen stromen eindeloos met kleurrijke personages. Toetsenist, componist en producer John Smatla, die platen maakt onder de naam Ultrablue, vindt New York City een oneindige bron van inspiratie. Hij schreef en nam een ​​EP met zes nummers op waarin hij zijn ervaringen uit het echte leven en ontmoetingen met mensen in de uitgestrekte metropool beschrijft. Een eigentijdse jazzset die rijkelijk opzwepende soulvolle R&B-grooves, exotische Latin ritmes en levendige popgevoeligheden bevat.

Met een krachtige energie en een torenhoog geluidslandschap dat zijn naamgenoot waardig is, is ‘New York Stories’ de derde collectie van Ultrablue en de eerste in negentien jaar. Een paar jaar geleden bracht Smatla ‘Until We're All Free’ uit als de eerste single van het project. Drie singles volgden in de loop der jaren, die de nieuwe EP vormden. De vijfde single, ‘The Girl with the Sunflower Tattoo’, verleidde luisteraars op Valentijnsdag met zijn aangrijpende pianopoëzie verbonden met meeslepende en robuuste ritmes. Smatla creëert op grote schaal, en creëert ingewikkelde lagen van instrumentatie vol met lichtgevende harmonieën en melodieën. Door zijn aanwezigheid voelbaar te maken door elke melodie op unieke wijze te kleuren en te textureren, dient New York City als een dwingende achtergrond en een boeiende speeltuin voor Smatla's avonturen om zich te ontvouwen. Zijn lyrische pianospel en slimme keyboards fungeren als een aangename gids.

De EP opent met ‘New York Story’ en zet de scène letterlijk neer. Het is een muzikale ode aan de architectuur en mystiek van Manhattan, aparte culturele aspecten van de stad die Smatla, die opgroeide in Cleveland, Ohio, al lang fascineerde. De door hoorns aangestuurde track met David Mann en versterkt door de New York Voices voegt een unieke retro-twist toe en voegt elementen toe die themaliedjes uit detectivefilms en televisieshows uit de jaren 60 vieren, zoals die gecomponeerd door Henry Mancini, Quincy Jones en Oliver Nelson. ‘Until We're All Free’ werd geschreven tijdens de tumultueuze dagen van de protesten voor sociale rechtvaardigheid. De passie die mensen in New York City voelden, was krachtig. Bij gebrek aan traditionele teksten moesten de harmonieën en melodielijnen een bepaald gebrek aan resolutie en een gevoel van vastberadenheid creëren. “Philip Hamilton's (Pat Metheny Group) klagende, woordloze vocalen in het refrein hielpen de missie van het nummer te vervullen" zei Smatla die op het nummer wordt begeleid door James Hodsonhast (blazers), Hubert Eaves IV (bas) en drummer Joel Rosenblatt (Spyro Gyra). En ‘Herbie’ verwijst uiteraard naar icoon Herbie Hancock, en het is een energieke ode, wiens carrière-doorbraak in de Big Apple kwam. Hancocks drummer Trevor Lawrence is te gast op het nummer met bassist Cornelius Mims, The Chop Horns en een sopraansaxofoonsolo van Eric Knight. Bernd Schoenharts expressieve akoestische gitaar deelt de schijnwerpers met Smatla's sensuele piano op ‘Maria in Blue’, een zwoele en amoureuze Latin-getinte snit over een vrouw uit Smatla's verleden. "Ik heb een onvergetelijk beeld van Maria. Ze was een statige schoonheid. Op een warme avond herinner ik me dat ik gebiologeerd was door haar beeld in een schouderloze blauwe zomerjurk. We keken elkaar aan en het was het begin van een gepassioneerde liefdesaffaire", herinnerde Smatla zich. De meest recente single, ‘We Were in Love’, zet het thema van meegesleept worden in romantiek voort, hoewel deze een beetje pijn doet. Smatla's gepassioneerde piano bereikt een hoogtepunt door koortsachtig watervalachtige, zwijmelwaardige noten te produceren in het vooraanstaande gezelschap van zevenvoudig Grammywinnende beugelspeler Randy Brecker, de voor een Grammy genomineerde gitarist Chieli Minucci van Special EFX en Braziliaanse gitarist Romero Lubambo. De EP eindigt met het downtempo ‘The Girl with the Sunflower Tattoo’. Smatla's suggestieve piano wordt ondersteund door Minucci's elektrische gitaar en Mann's hoorns die de strakke ritmische basis verfraaien die Rosenblatt en bassist John Benitez hebben opgebouwd. “This is another story about a real person, a beautiful young woman from a neighborhood in a dangerous part of the city. She had known a life of difficulties and had developed a street tough persona that was impenetrable. But her raw beauty was startling, and her flawless skin was adorned by one large single sunflower tattoo. That single flower suggested a vulnerability and sweetness that otherwise would’ve been hard to imagine given her image. This sunflower was actually a wildflower, beautiful but neglected,” zei Smatla.

Deze mooie contemporary jazz EP verschijnt pas op 21 maart op SRS Records.

Patrick Van de Wiele (4)

De Kroatische saxofonist Igor Gerzina  heeft er al een carrière van meer dan 30 jaar opzitten. Hij heeft zijn onuitwisbare stempel op de Kroatische muziekscene gedrukt. Zijn werk wordt uitgezonden op vier continenten en leverde hem 17 Porin Awards, zes Status Awards voor Beste Instrumentalist, en de Crni Mačak en Rock&Off Awards op. Hij wordt door wereldwijde radio-editors "The Croatian Sensation" genoemd en heeft niet alleen een reputatie opgebouwd als saxofonist van wereldklasse, maar ook als een vooraanstaand muziekproducent voor het Jazz Orchestra en Tamburitza Orchestra van de Kroatische Radiotelevisie.

Nu heeft hij een nieuw digitaal album uitgebracht, met 12 instrumentale covers van tijdloze liefdesliedjes. Op die manier brengt Igor een frisse “touch” aan klassiekers van Van Morrison, The Police, Elton John, Nat King Cole, Sinead O’Connor, Enrique Iglesias, Ed Sheeran, Percy Sledge, Barbra Streisand, Bee Gees, Phil Collins en Foreigner. Hij zei erover:
“I wanted to reimagine songs from different eras—ones that have left a lasting mark on global music history. The challenge was narrowing it down because there are enough great love songs to fill several albums. My goal was to select pieces that translate beautifully into instrumental form and feel enjoyable to perform live. Some of these, like ‘Nothing Compares 2 U’ and ‘When I Fall In Love’, have been personal favorites I’ve always dreamed of recording. I have great admiration for every songwriter featured on this album.”

Op dit album werkt hij samen met Jurica Leikauff, Marko Lazaric, Henry Radanovic, Yogi Lonich, Alen Svetopetric, Elvis Penava, Martin Petracic, Mario Klaric en Filip Vincek.

Een mooi concept dus voor u en uw geliefde.

Patrick Van de Wiele (4)

‘Candlelight’ is het nieuwste aanbod van Lemongrass, het beroemde muziekproject onder leiding van de Duitse producer Roland Voss. Dit 10-track Lofi-album omhult luisteraars in een serene en gezellige sfeer, met organische geluiden, subtiele ritmes en soepele instrumentals die warmte, nostalgie, intimiteit en ontspanning oproepen - net als de gloed van een kaars in een rustige nacht.

Elk nummer is zorgvuldig gemaakt om het beste van het Lofi-genre naar boven te halen, waarbij Roland Voss chill-out, jazzy melodieën en ambient soundscapes combineert om een ​​rustige stemming te creëren. Of je nu wilt focussen, mediteren of gewoon wilt ontspannen, ‘Candlelight’ biedt de perfecte achtergrond met zijn delicate balans van ritme en melodie.

Een luisterervaring die zowel tijdloos als modern aanvoelt. Laat "Candlelight" de stemming bepalen en je zintuigen verlichten met zijn zachte, troostende gloed.

Patrick Van de Wiele (4)

Valentijnsdag viert de kracht van de liefde, dus het is passend dat de in LA gevestigde componist, producer en Emmy®-genomineerde songwriter Chuck Wild deze dag koos om zijn 15e studioalbum uit te brengen, dat de vele vormen van liefde vertegenwoordigt. ‘Liquid Mind XV: In The Love’ is vanaf 14/2 verkrijgbaar in cd-, streaming- en mp3-formaat en biedt zeven nummers van de meest kalmerende en ontspannende muziek op de planeet die bijna een uur duurt. Het liefdesthema van het album is een aanvulling op de robuuste Liquid Mind-discografie van albums die ook muziek bieden voor slaap, eenheid, gezondheidszorg, ontspanning, meditatie, huisdieren, kinderen en meer. Het album werd opgenomen en geproduceerd in Los Angeles door Chuck Wild met co-producer Jonathan S. Marozik.

Chuck zei: "De titels van het Liquid Mind-album weerspiegelen altijd mijn eigen levensreis en de lessen die ik onderweg heb geleerd. ‘Liquid Mind XV: In The Love’ is geen uitzondering en richt zich op de kern van een gezonde samenleving: liefde. In mijn ervaring kan liefde van veel plekken en op onverwachte manieren komen... door daden van vriendelijkheid, zinvolle relaties met familie, familie van keuze en vrienden, anderen van dienst zijn, vrede vinden in onszelf door meditatie en gebed, zelfreflectie en -onderzoek, en door zinvol werk in onze carrière... de lijst is eindeloos als ik mezelf openstel om liefde te uiten en te ontvangen. Met zoveel opties hoeft men nooit van liefde verstoken te blijven."

Chuck kreeg hulp van ontwerper Glen Wexler, A.J. Teshin, Jimmy Demers, Seven Whitfield en Mike Vasilomanolakis op zang, Bryan Baker met fluitexpertise en Joe Bozzi bij Bernie Grundman Mastering Studio’s. Een ontspannende en opbeurende nieuwe video gemaakt door Melissa Messer met beelden van Mehosh Photography ondersteunt de eerste single van het album, ‘Gratitude’.

Chuck heeft als missie om zoveel mogelijk mensen te helpen met de kracht van muziek, en dat lijkt aan te slaan. De bestverkochte downtempo, chill-out albums van Liquid Mind staan ​​consequent in de Billboard verkooplijsten en hebben meerdere keren de #1 positie bereikt in de iTunes USA New Age Chart. Deze muziek kan dan ook gebruikt worden voor meditatie, slaap, massage en tientallen andere therapeutische behandelingen. Liquid Mind is ontworpen om zachtjes te worden afgespeeld, zegt Wild, niet om de aandacht op zichzelf te vestigen. Het wordt vaak geprogrammeerd op de radio tijdens werkuren, en ook heel laat in de avond om te slapen.

Mooie, sfeervolle muziek, die echt kalmerend werkt!

Patrick Van de Wiele (4)

De Duitse muzikant en producer Thomas Lemmer komt hier regelmatig aan bod met nieuwe albums. Hij is een meester in elektronische en ambient muziek. Op 7 maart as. verschijnt dit langverwacht soloalbum op zijn label Sine Music.

Op 10 januari werd echter al de single ‘Under a Starlit Sky of Dreams’ digitaal uitgebracht, en dat is de eerste in een reeks van 3 singles. Dit album zal uitgebracht worden in “high-resolution” audio, en in het Dolby Atmos formaat.

Thomas zelf zei er het volgende over: “‘Dreamscapes’ is a very personal album that came about at a time when I was searching for inner peace. Music production became a retreat for me, where I found peace – a place of self-reflection and almost a meditative experience. I wrote the music primarily for myself, to end the day with headphones on in the evening and to relax or create an atmosphere that gently brings you to rest. The pieces are often based on harmonic structures that are laid out in loops. I put a lot of heart and soul into the sound design. The challenge was to develop melodies and structures that fit this loop-based concept – perfectly suited for relaxation, meditation or concentration. At the same time, the pieces offer moving melodies, interesting harmonies and a multifaceted arrangement. I myself have used this album countless times to relax and now I am very happy to be able to share it with you. The abstract cover design, which I spent a long time searching for, reflects the music and the emotions associated with it. To make the immersive character of the album even more intense, I worked with Eric Horstmann again to produce a Dolby Atmos version. I am convinced that this format offers added value for many and completes the overall concept from an artistic point of view. Since Dolby Atmos is also available in binaural on Apple Music, Tidal or Amazon Music, listeners with headphones in particular can experience the album even more intensely on these platforms. It means a lot to me if you can enjoy the album as much as I do.”

Een zeer sfeervol en ambient elektronisch album dus, waarop je volop kan ontspannen en wegdromen op nachten onder de sterrenhemel. Je kan zelfs zweven doorheen de Melkweg! Mooi!

Patrick Van de Wiele (4)

‘Awakening’ is een boeiende muzikale reis die is ontstaan ​​uit Ashots transformerende ervaring tijdens een retraite met een verlichte meester. Dit album vat de serene energie van verlichting samen en vult elk nummer met licht, kalmte en diepe vrede. Dompel jezelf onder in de meditatieve essentie, waar rust en harmonie je zachtjes naar een staat van bijna-Nirvana leiden. Laat de rustgevende melodieën je geest verlichten en je naar een plek van diepe innerlijke vrede leiden. Perfect voor ontspanning, reflectie en spirituele verbinding, ‘Awakening’ is de soundtrack voor je meest vredige momenten.

Ashot Danielyan is een ervaren pianist en improvisator die bekend staat om zijn vermogen om boeiende melodieën te creëren in verschillende genres, waaronder klassieke, ambient, New Age en experimentele muziek. Hoewel zijn muzikale repertoire divers is, blijft de piano zijn favoriete instrument en speelt hij een prominente rol in de meeste van zijn composities. Ashots artisticiteit heeft hem internationale erkenning en onderscheidingen opgeleverd, waaronder winnaar van “Best New Age/Instrumental/Contemporary Classical” tijdens de 14^de jaarlijkse Independent Music Awards voor de EP ‘Mountain Prayer’ (2016).

En echt meditatief album dus!

Patrick Van de Wiele (4)

Vijftien jaar na haar debuut in de Braziliaanse muziekscene, bracht zangeres Roberta Campos ‘Coisas de Viver’ (‘Things of Living’) uit, een volledig onafhankelijk album dat ze componeerde en produceerde samen met de beroemde gitarist Alexandre Fontanetti. In tegenstelling tot haar eerdere werken is dit album diep persoonlijk, waarbij Campos haar diepste gedachten en emoties onderzoekt. "Voor het eerst heb ik het album precies zo opgebouwd als ik wilde", deelt ze, waarbij ze de creatieve vrijheid van onafhankelijk zijn benadrukt. Het album bestaat uit negen nummers, met slechts twee samenwerkingen, die Roberta's volwassenheid als artiest en haar toewijding aan authenticiteit laten zien.

De nummers weerspiegelen cruciale momenten in Roberta's leven, zoals haar terugkeer naar São Paulo nadat ze tijdens de pandemie op het platteland had gewoond. Nummers als ‘Peito Aberto’ en ‘Gérbera’ zijn gevuld met optimisme en intimiteit, en vieren haar persoonlijke groei en haar relatie met Marina Souza Campos. Daarentegen duiken nummers als ‘Na Proa da Saudade’ en ‘A Cor do Que Eu Quero’ in thema's van veerkracht en kinderpijn, waarbij introspectieve teksten worden afgewisseld met levendige melodieën. De titeltrack, verrijkt met strijkarrangementen van Felipe Pacheco, nodigt luisteraars uit om liefde en kwetsbaarheid te omarmen.

In de studio vormde Roberta's nauwkeurige aanpak het unieke geluid van het album. Ze verzorgde de preproductie, creëerde vocale arrangementen en ontwikkelde gitaarriffs die de textuur van de muziek definieerden. Ondersteund door haar liveband en co-producer Fontanetti, maakte ze een album dat lichtheid combineert met diepe emotie. Nu ‘Gérbera’ al aan populariteit wint en de volledige release gepland stond voor 5 februari, valt ‘Coisas de Viver’ op als een organisch, diep persoonlijk werk dat Roberta Campos' artisticiteit en moed onthult om haar ware zelf te laten zien.

Ze opent met ‘Join Me (vinheta)’ een introductie die slechts 10 seconden duurt. ‘Peito Alberto’ gaat dus over haar terugkeer naar São Paulo, na een verblijf in Campinas, Alphaville en tijdens de pandemie in Aldeia da Serra. Daarna klinkt ‘Gérbera’ opgewekt en vrolijk, en zingt ze over huis en haar leven met Marina. En dat geldt ook voor ‘Na Proa da Saudade’. De ietwat rustige titeltrack volgt daarop, en ‘Amanhã Também’ is mid-tempo en gaat over het overwinnen van angst en pijn door middel van liefde en volharding. ‘A Cor do Que Eu Quero’ is een ballade, waarin ze zingt over haar kindertijd toen ze achtergelaten werd, en opgevoed werd door haar grootouders. Op ‘Atento’ bezingt ze haar reis naar heling, terwijl de afsluiter ‘Escapulário’ gaat over haar thuisgevoel.

Een erg persoonlijk album dus, waarop Roberta bijgestaan wordt door drummer Danilo Moura, bassist Otávio Gali, keyboard, piano en Hammondspeler André Limma, gitarist en co-producer Alexandre Fontanetti. Het album plaatst zich daardoor in een categorie apart van de hedendaagse muziekscène.

Patrick Van de Wiele (4)

In 2019 kreeg de Amerikaanse jazzzangeres Elaine Dame uit Chicago het idee om een album op te nemen met popsongs uit de seventies, maar dan op een hippe, moderne jazzmanier. Ze begon eraan in 2020, maar de pandemie gooide roet in het eten, en haar beide ouders overleden. Depressie sloeg toe, en ze dacht zelfs eraan om te stoppen met zingen. Vorig jaar krabbelde ze terug recht, en dit is het resultaat.

Elaine groeide op in Michigan, waar haar moeder fluitsite en zangeres was. Ze studeerde klassieke fluit, zang en theater aan de Pepperdine University in Zuid-Californië, en rondde af aan de California State University in Northridge. Na 9 jaar in LA keerde ze terug naar Chicago. Daar werd ze regelmatig gezien in jazzclubs en op het Chicago Jazz Festival. Eerder bracht ze in 2005 en 2014 al twee albums uit met het Great American Songbook. Op deze nieuwe cd wordt ze bijgestaan door Chris Madsen (tenor/sopraansax), Tom Vaitsas (piano, orgel, Rhodes), Sam Peters (bas), Jon Deitemeyer (drums), Victor Garcia (trompet), Art Davis (trompet), Neal Alger (gitaar), Alyssa Allgood, Christy Bennett (achtergrondzang).

De 9 tracks zijn allemaal jazzversies van covers uit de seventies, en dat zijn ‘Tell Me Something Good’ (Rufus & Chaka Khan), ‘Use Me’ (Bill Withers), de titeltrack (The Little River Band), ‘Wish You Were Here’ (Pink Floyd), ‘Sing Child’ (Heart), ‘Nothing Seems to Matter’ (Bonnie Raitt), ‘Midnight at the Oasis’ (Maria Muldaur), ‘Last Dance’ (Donna Summer) en ‘Love Will Find a Way’ (Pablo Cruise).

Elaine covert dus een waaier aan muziekstijlen, zoals funk, soft rock, rock en disco en giet die soms in een lichte bossa nova, en soms in bluesy funk. Elaine staat hier aldus voor nostalgie, en bewijst dat ze allerlei stijlen aankan.

Patrick Van de Wiele (4)

Waarschijnlijk kent u de rondborstige zangeres Chaka Khan, die vroeger bij de band Rufus zong. Hun samenwerking, die meer dan een decennium duurde, kwam met deze 2 albums tot een einde. Rufus stond voor pompende funkrock en Chaka voegde daar haar krachtige mezzosopraanstem aan toe. Dat resulteerde in 4 nummer 1 R&B albums in de USA, terwijl 3 andere de top 5 haalden, waaronder deze ‘Stompin’ At The Savoy Live’, die hier samen verpakt zit met zijn voorganger ‘Seal In Red’. Daarnaast scoorde Rufus tevens 5 nummer 1 R&B singles in hun thuisland, waaronder ‘Ain’t Nobody’, een klassieke elektrofunk, tevens hun grootste hit in de UK en goed voor een tweede Grammy Award. Daarnaast hoor je hier ook de hit ‘Once You Get Started’, ‘Tell Me Something Good’, ‘Do You Love What You Feel’, enz.

Deze release bevat aldus 2 albums, en tevens 3 bonustracks, waaronder de 12 inch van ‘Ain’t Nobody (Hallucinogenic Version)’. Voor de “liner notes” zorgde Lois Wilson van MOJO magazine.

Weerom een must dus voor verzamelaars en liefhebbers van funk.

Patrick Van de Wiele (4)

De Britse gitarist Peter White, die nu in Los Angeles woont, volg ik al jaren, en behoort tot de absolute top van smooth & contemporary jazz. Nu is zijn eerste album in 6 jaar op Valentijn uitgebracht, waarvan de eerste single ‘Catalonia’ al op de playlists staat. Peter componeerde en produceerde voor zijn 17^de album, zelf 10 songs over hoop, vastberadenheid en optimisme. Het is een tegengif voor de duisternis waarmee we te maken hadden tijdens de pandemie. Toen was immers dit album opgestart. Het koppelt twee andere mijlpalen uit zijn carrière aan mekaar: zijn 50^ste verjaardag als professioneel muzikant, en de 35^ste verjaardag van de release van zijn debuutalbum ‘Réveillez-vous’.

Peter staat bekend voor zijn gitaar gedreven instrumentale muziek met een handelsmerk dat pop, Latin, R&B en jazz overspant. Hij zegt daarover: “I was working on the album mostly during the pandemic and in many cases the songs are deeper and more introspective than some of my more recent albums. I picked the title, ‘Light of Day,’ because it reminded me that yes, we all go through challenging times, but through the darkness, there is always light and better times ahead.” Hij bespeelt op dit album gitaar, bas, keyboards, accordeon en deed de programmering.

‘Light of Day’ opent met het uptempo ‘Catalonia’, de voornoemde single, die een energieke en exotische escapade is doorheen het noordoosten van Spanje. Op ‘Cityscape’ hoor je gasttrompettist Rick Braun, en Peter verklaart dat de oorsprong ervan komt van een wandeling die hij vele jaren geleden doorheen het centrum van Londen maakte. Laat dan al je zorgen achter voor ‘Carefree’, waarop de gitaar klinkt als een sitar vermengt met wat accordeon, en David Dyson bas speelt. ‘Till I See You Again’ verwijst dan weer naar de plotselinge dood van collega contemporary jazzgitarist Nick Colionne in 2022. Het tempo gaat de lucht in voor het energieke ‘Overdrive’ met hulp van Marc Macisso op harmonica, en Ilya Serov op trompet. Saxofonist Vincent Ingala komt aan de beurt op het romantische ‘I Love You Still’, een song die Peter met hem in gedachten schreef. ‘Dreaming of You’ brengt een opgewekte en optimistische noot, waarna ‘Odyssey’ het langste nummer is dat Peter ooit opnam. Het duurt immers meer dan 8 minuten en je hoort er ook drummer Eric Valentine en bassist Nate Phillips op. Saxofonist Ernie Watts werkte met Peter samen voor de track ‘Enchanted’, gevolgd door de titeltrack, die afsluit. Die song gaat over hoop en vastberadenheid.

Een zeer mooi album, waarop alle nummers fantastisch klinken! Peter ik wil meer !

Patrick Van de Wiele (4½)

Klassiek opgeleide fluitiste Kim Scott uit Birmingham, Alabama, haalde al meermaals de top van de Billboard N° 1 singles, een Billboard N° 1 album, de eer om Billboard’s Song of the Year te winnen, en vorig jaar zelfs door Smooth Jazz Network tot “Artist of the Year” gekroond te worden. Kim combineert klassiek, jazz, R&B, Latin en pop, en gaat nu een nieuw album uitbrengen, dat geproduceerd werd door Grammy winnaars Paul Brown en Kelvin Wooten, samen met Greg Manning en Michael Broening. Op haar zesde album staan 9 songs, die de diversiteit, de fierheid en de vreugde in haar realisaties reflecteren. Zeven songs daarvan werden samen geschreven met Paul Brown en Kelvin Wooten, Greg Manning en Michael Broening. Kim zei daarover: “I wanted to compose an album that reflected this time and space because I'm enjoying every minute of where I am in my life. I'm truly living it up and celebrating the gift of music that I've been given, along with the opportunities that have come from it. I've had such an exciting music career that has allowed me to grow as a musician. I've been able to travel the world performing on some of the biggest stages. Sharing my music globally has allowed me to see the influence the music has on worldwide audiences. It's invigorating, inspiring, and such a blessing.”

Tevens verklaarde ze de bedoeling van het album: “For this album, I didn't want it to sound like the music playing on jazz radio right now because I wanted it to stand out as truly something unique and special. I want my music to stop people in their tracks when it comes on and be intrigued, captivated, inspired, and willing to lean in a little more to take it all in. On ‘Livin’ It Up,’ I took more liberty to write songs that embraced world music in terms of rhythms, vibes, and styles. On the album, you'll hear energetic and rich South African rhythms and harmonies, which is quite new for me.”.

Ze opent met de soulvolle R&B van ‘Like Butter’, waarop saxofonist Jeff Ryan haar bijstaat. Broening bespeelt het keyboard, naast Freddie Fox op gitaar en Mel Brown op bas. ‘Magic City Streets’ volgt daarop, de eerste single die al stamt uit juli 2023 en een liefdesverklaring aan haar thuisstad is. Multi-instrumentalist Shane Theriot nam buiten de fluit alle instrumenten voor zijn rekening. Keyboardspeler Kevin Wooten, gitarist Eric Essix en drummer James “PJ” Spraggins zijn te gast op ‘Alma de Lisbon’, een exotisch Spaans uitstapje, waarin Kim’s klassieke opleiding naar voren komt. “I wanted to write a song that captured my intrigue for the city of Lisbon and Portuguese/Spanish culture. In thinking about the beauty of Lisbon, the spirit of the music, and my experiences in Portugal, I tried to encompass that in the melody and rhythms. Kelvin (Wooten) and my amazing band helped bring that vision to life,” zei ze. Vervolgens covert ze ‘Every Breath You Take’ van The Police, een van haar favoriete tracks, en daarna ‘I Will Always Love You’ van Dolly Parton. Over haar instrumentale versie zei ze: “I wanted to create a version (of the song) on flute that conveyed the same purity and honesty that Whitney (Houston) showcased on her recording. For that reason, I even kept the unaccompanied intro in my version. I also wanted to keep the saxophone feature present in the recording so I invited the talented Kelley O'Neal to play the solo.” ‘Freedom’ is haar recente single, met de invloed van Zuid-Afrikaanse ritmes, en de intro werd gezongen in Swahili. Een mengeling van ‘So What’ van Miles David en ’Rise’ van Herb Alpert vormen ‘So What if I Rise?’, dat ik jammer genoeg niet kan beoordelen, want ik kreeg het niet toegestuurd. Op ‘Love Thy Neighbor’ hoor je het etherische wind keyboard van Phil Davis (George Duke, Boney James, Norman Brown, Walter Beasley), gevolgd door ‘You Got The Power (Ladies’ Anthem)’ waarop de Kameroense rapper Naomi Achu te gast is, te midden van de sound van Afrikaanse beatmaker VIKWYNBEAT.

‘Livin’ It Up’ vat echt haar persoonlijkheid en muzikale smaak, zei ze nog. Ze is geen traditionele jazzmuzikante maar startte in klassiek, en begon pas in 2010 met jazz. En zo bekwam ze haar eigen unieke sound, waarvan ik wel hou. En misschien doet u dat ook?

Patrick Van de Wiele (4)

C37 is de artiestennaam van Paul Cudby, een muzikant en producer uit Lake District, UK, die relaxte en ambient tracks maakt. Muziek is een levenslange passie en creatieve uitlaatklep voor Paul, die op jonge leeftijd begon met het schrijven en opnemen van originele nummers met vrienden. Als tiener in de jaren 90 sloot hij zich aan bij een heavy rockband en ging hij door het hele land optreden nadat hij een platencontract had getekend. Naarmate de band evolueerde, verschoof hun smaak van de ruwe kwaliteit van heavy rock naar meer ingewikkelde texturen, beïnvloed door iconische groepen als Pink Floyd, The Smiths en The Stone Roses. De ravecultuur van die tijd liet ook een indruk achter op Paul en inspireerde zijn groeiende interesse in elektronische muziek.

Het duurde echter nog vijf jaar geleden voordat Paul elektronische muziek volledig omarmde als het optimale medium om zijn verhalen en emoties over te brengen. Hoewel autodidact, is Paul een ervaren multi-instrumentalist met vaardigheden op gitaar, piano en verschillende elektronische instrumenten. In de loop der tijd heeft hij zijn eigen kenmerkende C37-geluid ontwikkeld, een fusie van ambient, elektronische en akoestische elementen met rijke, gelaagde texturen. De naam C37 werd bedacht toen Paul vier jaar geleden begon met het uitbrengen van nummers die in feite dienden als dagboeknotities op muziek, die gevoelens van liefde, verdriet, verlies en meer overbrachten.

Via dit muzikale project C37 wil Paul een emotionele band opbouwen met zijn luisteraars, hoop en troost bieden aan degenen die het nodig hebben, en een muzikaal landschap bieden dat de spectaculaire uitzichten van zijn huis in het Lake District weerspiegelt (hij bezoekt graag favoriete mooie plekjes om nieuwe instrumentale en lyrische ideeën op te wekken). Met brede muzikale invloeden variërend van bands als Motorpsycho tot het elektronica-duo Two Lanes, zijn Pauls nummers afgeleid van emotionele pianoakkoord progressies, gelaagd met gitaarmelodieën, etherische samples en een hypnotiserende, pulserende beat, om zijn kenmerkende C37-geluid te bereiken.

C37 belichaamt ambient chill-outmuziek "geschreven vanuit het hart en nooit geforceerd", zoals Paul vermeldt - zowel ontspannend als aangrijpend, melodieus en oprecht, modern en innovatief.

‘Into Thin Air’ bevat 14 elektronische downtempo tracks. De eerder uitgebrachte singles ‘Last Day of August’, ‘Are You Home’ en ‘Close To Losing Everything’ geven een voorproefje van wat luisteraars kunnen verwachten op dit album. Dat album opent met het nummer ‘Head Space’, waarin geluiden uit het echte leven en de natuur in het nummer zijn geïntegreerd, alsof ze met geluid schilderen. Met een zachte gevoelde piano- en gitaarklank is het nummer het begin van de reis naar de gevoelens van C37. Deze speciale stemming loopt door alle nummers van C37. Hij weet het emotionele downbeatgenre in elk nummer een andere smaak te geven. Over zijn nieuwste werk zegt hij: “Mijn tweede album probeert het gevoel vast te leggen van hoe mensen in je leven komen, er emotioneel invloed op hebben en dan 'in het niets' verdwijnen. De nummers doen hun best om momenten van liefde en verlies en hoop vast te leggen. Misschien kruisen we elkaars paden om elkaar levenslessen te leren, zonder ooit helemaal te begrijpen waarom.” Met ‘Into Thin Air’ levert C37 niet alleen diepgaande reflecties op levensthema’s, maar ook muziek die diep raakt, emoties voelbaar maakt en lang blijft hangen.

Patrick Van de Wiele (4)

Kevin Paczesny's nieuwe album ‘Bijou Of My Heart’ is een diep evocatief Ambient-muziekalbum dat een eerbetoon is aan liefde, herinnering en creativiteit. Deze verzameling van negen nummers, met zeven eerder niet uitgebrachte composities, combineert naadloos chill-out- en Ambient-stijlen en biedt een rustige maar emotionele luisterervaring.

Het album is een diep persoonlijk eerbetoon aan Bijou, Kevins geliefde kat die eerder dit jaar overleed. Bijou was een constante metgezel en een stille muze in zijn creatieve proces, vaak naast hem in de studio terwijl hij componeerde. Haar aanwezigheid inspireerde de titel van het album en geeft de composities emotionele diepgang.

Een van de opvallende nummers, ‘One Day in Glendora’, is geïnspireerd op een gedenkwaardig bezoek aan het huis van zijn supervisor in Glendora, Californië. Daar vormden een gedeelde fascinatie voor muziek en experimentele synthsessies de basis voor het nummer, dat Kevin later in zijn studio afmaakte.

‘Bijou Of My Heart’, geproduceerd met nauwgezette zorg met behulp van Logic X en Reason 12, nodigt luisteraars uit in een wereld van serene klanklandschappen, emotionele resonantie en contemplatieve schoonheid.

Patrick Van de Wiele (4)

Mafalda Minnozzi is in NY aangekomen in de jazzscene via een lange reis over drie continenten. Oorspronkelijk uit Italië en geëvolueerd in Brazilië naar de VS met veel tussenstops onderweg, komt de muzikale taal die voortkwam uit haar reis aan het licht op haar nieuwste album ‘Riofonic’. Na het opnemen van meer dan 20 albums in Brazilië, is Mafalda's nieuwste release haar vierde in een serie voor de Amerikaanse jazzmarkt in samenwerking met producer, gitarist en arrangeur Paul Ricci. Haar eerste was het door critici geprezen Braziliaanse ‘Sensorial - Portraits in Bossa & Jazz’ (2020). Het tweede album was ‘Cinema City - Jazz Scenes From Italian Film’ (2021), een introspectief werk, uitgebracht tijdens de pandemie en opgedragen aan de grote Italiaanse filmcomponisten. Haar derde album werd ‘Natural Impression’, opgenomen in NY.

Mafalda werd en geboren en groeide op in Pavia, net buiten het exploderende culturele centrum van Milaan, tot de leeftijd van 9 jaar, en verhuisde daarna naar de slaperige provinciale heuvels van Midden-Italië van Marche, waar haar zangcarrière werd gelanceerd in regionale en vervolgens nationale songfestivals. Haar tijd in Rome bereidde haar voor op wat komen ging, toen ze dans studeerde bij Marco Ierva, theater bij het Saverio Marconi-gezelschap en zangcoaching en Napolitaanse zang bij Gustavo Palumbo, de topartiesten die de stad te bieden had. Kort daarna sloot ze zich aan bij de nummer één ochtendshow van de Italiaanse RAI TV, ‘Uno Mattina’, als leadzangeres, en was ze te zien op de belangrijkste hotspots van Rome voor intellectuelen, artiesten en journalisten in clubs als La Cabala en Jackie O'. Mafalda werd zo bekend dat haar roem zich verspreidde naar Brazilië, en in 1996 ontving ze een uitnodiging om een ​​korte run in Rio de Janeiro uit te voeren. Die korte run werd verlengd tot een heel jaar en wakkerde haar levenslange liefdesaffaire met Brazilië aan. Minnozzi bouwde vervolgens een solide carrière op in Brazilië en werd een bekende kracht in de opname- en artistieke gemeenschap als artiest en componist. Haar daaropvolgende verhuizing naar Brazilië veranderde haar leven. De zeebries van Rio was een helende kracht die haar bevrijdde van haar slopende astma, en Braziliaanse muziek had een grote impact op haar innerlijke muzikale stem en stijl. Minnozzi tekende een platencontract bij het nummer één label van Brazilië, Som Livre, wat leidde tot vele onderscheidingen, zoals de titel van "Ambassadeur van het Italiaanse Lied" van het Italiaanse consulaat en een "Ereburger van de staat Rio de Janeiro"-prijs die haar werd toegekend door de staatswetgever. Ze heeft uitgebreid door heel Brazilië getoerd en naam voor zichzelf gemaakt op het podium en op Tv, meer dan 25 albums geproduceerd, een platenlabel opgericht, gecomponeerd voor film en Tv en samengewerkt met enkele van de beste artiesten van Brazilië, zoals Milton Nascimento, Leny Andrade, Joao Bosco, Roberto Menescal, Guinga, een duo-album met André Mehmari, Paulo Moura, Martinho da Vila enz. Het was ook de muziekgemeenschap van Rio die haar de gitarist, arrangeur en producer uit New York, Paul Ricci, presenteerde. Ricci ging verder dan zijn aanwezigheid in de NY jazzscene om onder andere samen te werken met Astrud Gilberto, Bebel Gilberto, Dom Um Romao, Bobby Sanabria en Harry Belafonte, wat hem een ​​unieke NY, Afrikaanse en Latijnse houding en perspectief gaf om het onbeperkte wereldmuziekpotentieel van Mafalda's veelzijdige stem te interpreteren. Zo ontwikkelde Mafalda haar liefde voor jazz, en dat leidde tot het eMPathia Jazz Duo.

Op dit nieuwe album krijgt ze versterking van levende legende, singer-songwriter en gitarist Roberto Menescal (87 jaar), producer en bassist Kassin, en cellist Jaques Morelenbaum. Het album werd opgenomen in Rio, en ze zingt zowel in het Portugees als in het Engels. Ze opent met Roberto Menescal ’s ‘Rio’, een mooie vibrerende bossa nova, waarna het bekende ‘Corcovado’ volgt. De Jobim klassieker ‘So Danço Samba’ kreeg een ietwat funky aanpak, gevolgd door ‘Café South American Style’, dat bossa nova op een moderne manier brengt.  ‘Eu E A Brisa’ klinkt introspectief, maar Menescal ‘s ‘O Barquinho’ is veel luchtiger. Daarna klikt ‘Telefone’ speels en Mafalda zingt ‘Tu Si ‘Na Cosa Grande’ in haar eigen Napolitaans dialect. ‘Você’ brengt ze in het Engels, met Menescal op de achtergrond. ‘Postcard from Rio’ schreef ze samen met Ricci, en gaat ietwat de Afro-Braziliaanse toer op. ‘The Gentle Rain’ volgt daarop, maar het is de klassieker ‘Garota De Ipanema’ van Jobim dat nieuw leven ingeblazen wordt. De sfeer op Carlos Lyra’s ‘Se É Tarde Me Perdoa’ is speels en uptempo, waarna de klassieker ‘Água De Beber’ van Jobim afsluit met een positieve en bossa nova noot.

Het is een prachtig album geworden, waarop iedere track schittert. Ik ben blij dat ik Mafalda’s werk leer kennen!

Patrick Van de Wiele (4)

Voor het eerst is er een verzameling van vier El Coco albums (‘Brazil’, ‘Mondo Disco’, ‘Let’s Get It Together’ en ‘Cocomotion’) in één superdubbel-cd-pakket uitgebracht.

Laurin Rinder en W. Michael Lewis hadden geen idee wat ze konden verwachten toen het management van AVI Records hen smeekte om een ​​club in West Hollywood te bezoeken. Rinder herinnerde zich: “Ze zeiden: ‘Ik wil dat jullie twee vanavond naar Studio One gaan en naar dit disco-gedoe luisteren en kijken of jullie dit kunnen, en we zeiden ‘Oké, zeker. De club draaide Motown-remixen en Barry White’s instrumentale hitlijsttopper uit 1974, ‘Love’s Theme’. Rinder besefte dat hij en Lewis de meeslepende geluiden konden nabootsen die de dansvloerbewoners die avond in vervoering brachten. We wisten dat we dat konden, omdat we ervan hielden om dingen te scoren en dat was het. Het waren veel basdrums en gedreun en gefluit en geschreeuw, en we zeiden dat we dit waarschijnlijk vrij snel konden doen omdat we technici waren, we konden alles doen... dus de volgende dag gingen Michael en ik de studio in en kwamen we op de proppen met 'Let's Get It Together'." En El Coco was geboren.

‘Let’s Get It Together’ was een Disco-knaller en werd geschreven door Merria Ross, en was de doorbraak van Rinder en Lewis. Ze namen het grootste deel van het nummer zelf op. Het nummer werd genomineerd bij de Disco Awards van 1977 als Album van het Jaar, met de titeltrack genomineerd als Single van het Jaar en Favoriete 12”. El Coco kreeg ook een knik als Disco-artiest van het Jaar.

El Coco is waarschijnlijk het meest bekend van de Disco-klassieker ‘Cocomotion’, dit pakket bevat de volledige Albumversie en de remixversie uit 1979 als bonustrack.

Andere opmerkelijke nummers op dit pakket zijn ‘I’m Mad As Hell’, ‘Mondo Disco’ (waarmee ik hen indertijd leerde kennen), ‘The Count Of Monte Disco’, ‘Love Vaccine’ en ‘Fait Le Chat (Do The Cat)’, waarbij je ook de 12”-versie als bonustrack krijgt. Maar ik hield ook van die Latinsongs op ‘Brazil’.

Het pakket bevat fantastische hoesnotities van Joe Marchese van TheSecondDisc.com. Het is een erg leuke dubbel-cd geworden, met vele muzikale herinneringen. Een absolute aanrader voor verzamelaars van disco!

Patrick Van de Wiele (4½)

‘Never Too Late’ is het nieuwste album van de Amerikaanse gitarist/multi-instrumentalist Lowell Hopper. Deze 11 gloednieuwe, feelgood, soulvolle instrumentale nummers zijn perfect om op te chillen! Dit album wordt door sommigen misschien wel beschouwd als Lowells "beste" werk in de loop van zijn 26 albums die teruggaan tot het midden van de jaren 1990. De multi getalenteerde componist en producer heeft een krachtige indie-niche gecreëerd via zijn kleurrijke mix van heldere elektrische gitaar, jubelende baslijnen, spookachtige melodieën, funky grooves en frisse beats.

Lowell groeide op in Virginia en werd al op jonge leeftijd geïntroduceerd in muziek, omdat hij vaak naar zijn vader luisterde die akoestische gitaar speelde en rond hun huis zong. Lowell begon op 6-jarige leeftijd met gitaarspelen en speelde op 15-jarige leeftijd gitaar en bas in R&B- en bluesbands in nachtclubs. Na zijn studie diende Lowell in de Amerikaanse luchtmacht, waar hij geïnspireerd raakte om zijn eigen muziek te gaan schrijven en produceren. Gedurende Lowells twintigjarige Air Force-carrière trad hij op en nam hij op met talloze jazzartiesten in Duitsland, het Panamakanaal en Florida. Zijn trouwe volgers overspannen generaties en hebben keer op keer genoten van zijn optredens.

De 11 tracks brengen een soulvolle ontspannen sfeer met zich mee. Mooie smooth jazz met een tikkeltje chill-out dus.

Patrick Van de Wiele (4)

De Braziliaanse artiest Meno Del Picchia is een veelzijdige muzikant en antropoloog wiens carrière een brug slaat tussen optredens, academisch onderzoek en muziekproductie. Zijn nieuwste werk, ‘Maré Cheia’, markeert een belangrijke mijlpaal als zijn zesde soloalbum, uitgebracht op het label Pequeno Imprevisto. Het album toont Meno's evoluerende artisticiteit, waarbij elektronische pop wordt gemengd met Braziliaanse ritmes in samenwerking met Batata Boy, een producer uit Maceió. Met zijn ruime en sfeervolle arrangementen legt Maré Cheia de rust en uitgestrektheid van de oceaan vast, en vertaalt het gevoel van staren naar de horizon. Meno reflecteert: "Ik was op zoek naar iets zachts, zoals het heroveren van het gevoel van leegte dat de stad vaak vult met overmatige bouw." Het album staat als een bewijs van zijn vermogen om zijn geluid opnieuw uit te vinden terwijl hij geworteld blijft in zijn Braziliaanse erfgoed.

Meno groeide op in Bragança Paulista en zijn artistieke identiteit werd gevormd door de culturele erfenis van zijn familie: de modernistische invloed van zijn overgrootvader Menotti Del Picchia en de traditionele plattelandsmuziek van zijn grootvader Zicão. Deze elementen beïnvloedden zijn eerdere werken, zoals ‘Macaco Sem Pelo’ (2013), een zonnige mix van carimbó en reggae, en ‘Barriga de Sete Janta’ (2016), geïnspireerd door música caipira. Op zijn nieuw album deconstrueert Meno samba's en herinterpreteert ze via moderne elektronische texturen, waarmee hij een diep persoonlijk en innovatief album aflevert dat zijn benadering van verhalen vertellen via muziek opnieuw definieert.

Naast zijn muzikale prestaties heeft Meno een sterke academische basis opgebouwd, met een Master in Sociale Antropologie aan de Universiteit van São Paulo en momenteel bezig met een PhD in Funkmuziek in São Paulo. Hij verrijkt het publiek met optredens die muziek combineren met discussies over hedendaagse albumproductie en geeft les in soundtrackcompositie aan de Faculdade Anhembi Morumbi.

Veel van de nummers op Maré Cheia begonnen als samba's, maar werden later gedeconstrueerd. Opener ‘Quero ver Tatá’ is een levendig, elektronisch nummer en een eerbetoon aan Meno's oude vriend Tatá Aeroplano, een prominente muzikant en DJ in de alternatieve muziekscene van São Paulo. ‘Retina’ was oorspronkelijk  gecomponeerd als een eenvoudige samba, laar evolueerde naar een gelaagd elektronisch stuk. ‘Fogo Bom’ staat symbolisch voor de vonk in een  nieuwe liefde. ‘Nunca vi Nevar’ is een metafoor voor “ik heb nog nooit sneeuw gezien” en dat staat voor een relatie die afkoelt. ‘Sombra e Luz’ weerspiegelt dan weer het natuurlijke samenspel van licht en schaduw over de oceaan. Op de titeltrack zingt Anaïs Sylla mee, en het is een minimalistisch, poëtisch nummer. Het op samba geïnspireerde ‘Canção de Amor Só de Raiva’ is eigenlijk een liefdeslied uit wrok. Afsluiter ‘Debaixo da Mesma Lua’ werd geschreven tijdens de politieke omwenteling van de afzetting van Dilma Rousseff in 2016.

Een album dat traditie met innovatie verweeft.

Patrick Van de Wiele (4)

‘Hearing Visions’ is een diep emotionele en sonisch transcendente reis, gemaakt door Orchestra Indigo. Geïnspireerd door de moeder van de artiest, die levendige auditieve hallucinaties ervoer in het decennium voorafgaand aan haar diagnose van dementie, onderzoekt dit album de mysterieuze wisselwerking tussen geheugen, verbeelding en geluid. Haar "visioenen" van orkesten, kerstliederen en vluchtige melodieën - geluiden die ze vaak met vreugde omarmde - werden een diepgaande bron van inspiratie voor deze suggestieve release. ‘Hearing Visions’ vervaagt de grenzen tussen het echte en het ingebeelde en nodigt luisteraars uit in een wereld waarin muziek fungeert als een brug naar het onderbewustzijn, een manier om verbinding te maken met schoonheid en troost, zelfs te midden van de meest uitdagende overgangen van het leven. Weelderige orkestrale lagen, etherische melodieën en een onderstroom van oprechte nostalgie komen samen om een ​​soundscape te creëren die even meditatief als emotioneel opwindend is. Door de mix van serene harmonieën en suggestieve instrumentatie weerspiegelt dit album niet alleen het wonder van zijn inspiratie, maar viert ook de veerkracht van de menselijke geest en de helende kracht van muziek. Orchestra Indigo heeft een werk gecreëerd dat diep resoneert met iedereen die troost heeft gevonden in geluid en de onzichtbare draden wil eren die ons verbinden door herinnering en liefde.

Achter Orchestra Indigo schuilt singer-songwriter, gitarist en keyboardspeler Rick K. Randlett uit Philadelphia. Hij vond indertijd dat de naam Orchestra Indigo uniek en ietwat mysterieus klonk. Dit album, dat uitgebracht werd op 31 januari jl., behoort tot New Age, maar ook tot contemporary instrumentaal.

Patrick Van de Wiele (3½)

De Amerikaanse muzikant Matthew Labarge heeft zeven albums uitgebracht met solo pianomuziek, acht albums met gemengde instrumenten als Larkenlyre en een album met loungemuziek met piratenthema als Cane Bay Cabaret. Hij werkt onvermoeibaar in een kleine studio in Blacksburg, Virginia om u albums te brengen die zich ontvouwen als een roman, die het waard zijn om aandachtig naar te luisteren en die na vele luisterbeurten nog steeds nieuwe inzichten opleveren.

Op 7 februari kwam dit nieuw album uit, met New Age, ambient en neoklassieke muziek. Daarop staan 9 tracks. Tijdens zijn laatste bezoek aan Montreal bracht hij tijd door in vier fantastisch mooie kathedralen en nam hij in elk van hen ambient sound op. De muziek van ‘Windy Starry Blue’ is gebaseerd op deze geluiden.

Patrick Van de Wiele (3½)

The Bentley Project is een innovatief harp- en gitaarduo dat de klanken van New Age, klassiek en folkmuziek naadloos combineert. De groep werd opgericht in 2018 en is gevestigd in Parkville, Missouri. Ze bestaat uit de gecombineerde talenten van Theresa en Mark Bentley. Samen componeren, nemen ze op en treden ze op in het Midwesten, waarbij ze een kenmerkende mix van traditionele en hedendaagse klanken brengen op grote en kleine locaties. Theresa Bentley is een klassiek geschoolde muzikant en speelt op Keltische leverharp, pedaalharp, Italiaanse barok drievoudige harp, synthesizers, piano en zingt. Ze heeft een bachelor in muziek van de University of Missouri-Columbia en een MBA in financiën van de University of Missouri-Kansas City. Haar ervaring omvat lidmaatschap van The Kansas City Symphony Chorus, The Kansas City Chamber Orchestra en The St. Joseph Symphony, evenals engagementen met The Kansas City Symphony, Roger Daltrey, Ray Charles en John Tesh's Olympic Orchestra. Ze is momenteel een drijvende kracht achter de creatieve output van The Bentley Project. Mark Bentley, eigenaar van Bentley Guitar Studios, is bedreven op klassieke en akoestische gitaren, mandoline, barokgitaar en ukelele. Met een Bachelor of Music van de University of Missouri Kansas City Conservatory of Music, was hij professor gitaar aan Missouri Western State College en Park University. Zijn professionele geschiedenis omvat rollen als vaste gitarist van het Kansas City Hyatt Regency en als tourartiest voor de Missouri Arts Council, waarbij hij optrad in de Verenigde Staten en Europa.

Op 7 februari kwam dit nieuw album uit, en er staan 9 tracks op. Je kan ze onderbrengen bij New Age, maar ook bij ambient. De titeltrack is een Ambient Tone gedicht en een uitdrukking van liefde voor de aarde, geïnspireerd door de epische Amerikaanse dichter John Neihardt en zijn gedicht ‘The Sound My Spirit Calls You’. Terwijl u luistert, merkt u de hints van vroege muziek op, gecombineerd met impressionisme en romantiek. Deze invloeden vermengen zich met wereldmuziek, traditionele New Age-muziek en jazzakkoorden om een ​​spookachtig mooi ambientalbum te creëren.

Patrick Van de Wiele (4)

De beroemde Canadese en internationale zangeres Holly Cole bracht op 24 januari 2025 haar langverwachte 13e studioalbum ‘Dark Moon’ uit. Het album, verkrijgbaar via Rumpus Room/Universal Music Canada, bevat Cole die samenwerkt met haar vaste live-optredenpartners en andere opvallende muzikanten om een ​​ensemble gedreven meesterwerk te creëren dat haar kenmerkende stijl en veelzijdigheid laat zien.

"Ik wilde echt dat dit album de geest van spontaniteit zou omarmen. Tegelijkertijd zit een essentieel onderdeel van het geluid van mijn muziek in de arrangementen. We hebben heel weinig gerepeteerd van tevoren, dus de nummers waren ongelooflijk fris voor ons in de studio. Wat we uiteindelijk op deze plaat horen, is het moment waarop we ontdekken wat we leuk vinden aan het nummer en de essentie ervan", aldus Cole.

Cole is moeilijk onder één hoedje onder te brengen. Ze vermengt elementen uit jazz, pop en country. Nu pakt ze tevens klassiekers uit het New American Songbook aan. Haar ensemble bestaat uit: Aaron Davis (piano), George Koller (bas), Davide Direnzo (drums), en John Johnson (sax). Daarnaast zijn er bijdragen van gitaarvirtuoos Kevin Breit, harmonicalegende Howard Levy, en de zang van Good Lovelies.

The lead single, ‘No Moon at All’, is een zwoele uptempo van de klassieker van Peggy Lee, met een harmonicasolo door Howard Levy, die al twee Grammy’s won en origineel bij Béla Fleck and the Flecktones was. ‘Moon River’ kent u wel van Henry Mancini en Johnny Mercer. En ‘Message to Michael’ werd gecomponeerd door Burt Bacharach en Hal David, en gezongen door Dionne Warwick. ‘Kiss Me Quick’ is een klassieker van Elvis, en ‘Wak Away Renee’ gaat terug tot The Four Tops.

Een gevarieerde cd dus, best leuk!

Patrick Van de Wiele (4)

Triorox bestaat uit 3 protagonisten van de Italiaanse muziekscène, en dat zijn Giovanni Guidi (piano, Fender Rhodes, synthesizers), Luca “DJ Rocca” Roccatagliati (drumprogrammering, samples, synthesizers, fluit) en Joe Rehmer (elektrische bas, bas synthesizer, samples). Voor hun nieuwe cd kregen ze hulp van gastmuzikanten zoals Gianluca Petrella (trombone en keyboards), Luigi Di Nunzio (EWI en altsax), Jacopo Fagioli (trompet en piccolotrompet) en Dan Kinzelman (basklarinet). Ze schreven alle songs zelf, en DJ Rocca mixte ze daarna.

Het resultaat daarvan is een ietwat experimentele jazz cd, met ruimte voor improvisaties. Minder mijn smaak.

Patrick Van de Wiele (3½)

De Italiaanse band Yuts and Culture brengt haar tweede album uit. Die band bestaat uit: Vincenzo Baldassarre (zang en teksten), Diego Martino (drums), Angelo “Japan” de Grisantis (percussie), Pierpaolo Polo (elektrische bas), Alberto Zacà (gitaar), Daniele Arnone (keyboards), Claudio “Kalad” Marra (keyboards), Carlo Gioia (sax & fluit) en Lorenzo Lorenzoni (trombone). Op hun nieuwe cd staan 12 tracks die variëren van soul, via funk en jazz tot reggae. Het album haalde zijn inspiratie uit de vibrerende funk van de seventies, maar gereinterpreteerd op een moderne manier.

De band produceerde de cd zelf, en kreeg op de volgende tracks help van Carmen Melcarne (achtergrondzang) op ‘My Love Will Never Die’, ‘If I Was the Man Of Your Life’, het instrumentale ‘Back To Ma Funk’ en ‘Beauty’; van Liana Lamarra (achtergrondzang) op ‘If I Was the Man Of Your Life’, ‘Back To Ma Funk’ en ‘Beauty’; van Sara Giannone (achtergrondzang) op ‘I Got You’, ‘My Love Will Never Die’, ‘Back To Ma Funk’, ‘If I Was the Man Of Your Life’ en ‘Are U in My Heart’; van Kykah (achtergrondzang) op ‘If I Was the Man Of Your Life’; van Emanuele Coluccia (tenorsax op alle tracks, solo op ‘I Got You’ en het instrumentale ‘400 Days’ en blazers op het instrumentale ‘Intermission’); van Antonio Macchia (trompet op alle songs, solo op ‘I Got You’ en ‘Come Over’); van Pietro Giola (trompet) op ‘Come Over’; van Katia Pisanò (met het Cathedral koor van Brindisi) op ‘Come Over’.

Het resultaat is een aangename funky cd, met hier en daar een uitstapje naar reggae.

Patrick Van de Wiele (4)

Dit is mijn eerste kennismaking met het Italiaanse muziekproject The Smoke Orchestra. Het project ontstond al in 2004 onder de naam Smoke, een reggae-rootsband. Vijf jaar later veranderde de groepsnaam in The Smoke Orchestra, en het werd gedurende decennia de begeleidingsband van soul en R&B artiesten, zoals Nina Zilli en Ronnie Jones. Momenteel bestaat de band uit: Angelo “Gange” Cattoni (keyboards, zang), Gianluca “Pello” Pelosi (bas), Marco Zaghi (sax en fluit), Antonio “Heggy” Vezzano (gitaar), Riccardo “Jeeba” Gibertini (trompet en trombone),Nico “Rho Kayman” Roccamo (drums en percussie), Sergio “Sir Jo” Cocchi (zang), David “Flow” Florio (zang, fluit en gitaar), Nick Taccori (drums), Cesare Nolli (gitaar), Maurizio Schiavo (viool), Ivan Merlini (cello) en William Nicastro (akoestische bas). Angelo Cattoni componeerde samen met Gianluca Pelosi en Marco Zaghi alle tracks, behalve ‘Antigravity Fluctuation’, waaraan ook David Florio meeschreef. 

Op hun nieuwe cd staat de ruimte centraal, en dit album bevat moderne disco. ‘Henrietta Leavitt and the Cepheids Variables’ opent aardig, terwijl ‘Hot Mercurio’ mij doet denken aan Earth, Wind & Fire, en terwijl ‘Antigravity Fluctuation’ meer naar reggae en dub neigt. ‘Pluto, the Dwarf Planet’ is een ode aan de gedegradeerde planeet, waarna we aan de rand van ons zonnestelsel door de ‘Kuiper Belt’ vliegen. Op ‘Lenticular Galaxy’ komen elementen uit jazz en fusion de kop opsteken, en ook weer is er een verband met Earth, Wind & Fire. Het ‘Supernova Event’ neigt ook weer naar fusion, gevolgd door vocoderklanken die ‘Interstellar’ openen en ook doorklinken. Daarna volgt een terugkeer naar de maan met ‘Moonjumpin’, waarbij dat ritme springerig aanvoelt. Op afsluiter ‘Urano’s Solitude’ gaat het tempo naar beneden, en ook hier is de vocoder aanwezig.

Een leuke cd die de fans van ruimtevaart, astronomie en sciencefiction zeker zal aanspreken!

Patrick Van de Wiele (4)

Het muziekproject Venus Ship is een collectief van muzikanten uit de streek van Bologna. Een interessante muzikale ontmoeting die is geïnspireerd door de protestbewegingen van de jaren zestig en zeventig en door de figuren die actief vochten voor burger- en mensenrechten. Venus Ship wil deze belangrijke boodschappen overbrengen, zoals het album ‘Underground Foxes’ laat horen. Venus Ship is tevens een buitenaards ruimteschip dat de wilde planeten van 70s prog, funk, jazzimprovisatie doorkruist. De band bestaat uit: Ugo Moroni (gitaar, arrangementen en composities), Andrea Salvato (fluit), Marco Vecchio (altsax), Federico Privitera (trompet), Giuseppe Lastella (trombone), Michele Murgioni (tuba), Daniele Marrone (bas) en Mattia Bassetti (drums), plus Avex en Frederica Orlandini op vocals.

De cd bevat 9 tracks, die herinneren aan belangrijke figuren in de maatschappelijke strijd voor mensenrechten. De liedjes concentreren zich op belangrijke verhalen uit de “black history” zoals Rosa Parks, Malcolm X en Martin Luther King. Mensen wiens boodschap nooit is vergeten en die ons er vandaag de dag nog steeds aan herinnert hoe belangrijk het is om te vechten voor de bescherming van onze vrijheden. Belangrijke maatschappelijke boodschappen die Venus Ship combineert met funkmuziek, creëren een muzikaal decor met een sterke impact. Eerder verscheen al de titeltrack op single, terwijl de tweede single ‘Klezmer in Re Minore’ onlangs uitgebracht werd.

Toch minder mijn smaak.

Patrick Van de Wiele (3½)

The Soultrend Orchestra is een opmerkelijk zijproject onder leiding van de bekende Italiaanse producer en muzikant Nerio “Papik” Poggi. Poggi is vooral bekend om zijn baanbrekende werk onder de naam Papik en heeft zijn reputatie als een van de belangrijkste producers van Italië in de Nu Jazz Lounge scene gevestigd. In het afgelopen decennium heeft zijn creatieve visie geleid tot ongeveer 40 albums, die samenwerkingen met soloartiesten en samengestelde collecties omvatten, zoals de gevierde ‘Cocktail’-serie.

Met The Soultrend Orchestra duikt Papik diep in de wereld van soul jazz en disco, waarbij hij inspiratie haalt uit de iconische geluiden van de jaren 70 en 80. Beïnvloed door legendes als Roy Ayers, George Benson en Donald Byrd, knipoogt zijn werk ook naar de Acid Jazz-beweging, aangevoerd door groepen als Incognito en The Brand New Heavies. The Soultrend Orchestra debuteerde in 2017 met ‘84 King Street’, een levendige ode aan de gouden eeuw van disco. De titel van het album verwijst naar de legendarische Paradise Garage, de New Yorkse club waar dj's als David Mancuso en Larry Levan disco eind jaren 70 tot een wereldwijd fenomeen maakten. In 2022 markeerde de release van Live For Funk een wending richting soul- en jazzinvloeden, zoals blijkt uit nummers als 'About Love', dat een eerbetoon is aan het tijdloze geluid van Roy Ayers. Dit album liet Papik’s evoluerende artisticiteit zien en zijn toewijding om diverse sonische landschappen te verkennen.

Dit nieuwe (en derde) album is geproduceerd in samenwerking met Peter De Girolamo (aka P.A. Jeron), en het project zet Papik’s verkenning van soul jazz en disco voort, waarbij nostalgie wordt gecombineerd met innovatie. Het album bevat bijdragen van langdurige medewerkers zoals Alfredo Bochicchio, Massimo Guerra en Simone "Federicuccio" Talone, naast vocalisten Laura Lanzillo, Erika Scherlin en Anna Fondi. ‘Now Imagine’ draagt ​​bij aan de aantrekkingskracht en bevat gastoptredens van een indrukwekkende lijst aan vocaal talent, waaronder Wendy D. Lewis, Ely Bruna, Nadyne Rush, Filippo Perbellini, Stevie Biondi en Nicole Magolie. Opvallende covers zijn onder meer een herinterpretatie van Chic's disco klassieker ‘Lost In Music’, beroemd gemaakt door Sister Sledge, en Kool & The Gang's etherische ‘Summer Madness’, tot leven gebracht door De Girolamo's weelderige keyboards en Fondi's betoverende vocalen. Ondertussen is de single ‘Wiser’ te horen op de radio. Dit is een song die funk- en discomuziek combineert, en de zangeres is de Amerikaanse Wendy D. Lewis.

Opnieuw overstijgt Papik’s weelderig klanktapijt van jazz, funk en disco aldus tijd en ruimte.

Patrick Van de Wiele (4½)

Dit is de eerste’ Brasil Calling’ selectie van het jaar, samengesteld in samenwerking met de Brazilian Association of Independent Music (ABMI). Op die manier krijgt u elke maand de diversiteit van Braziliaanse muziek te horen. Het is aldus een soms opwindende mix van geluiden, ritmes en verhalen uit heel Brazilië, rechtstreeks naar uw oren!

Er staan 14 tracks op deze compilatie, variërend van de nieuwste single ‘Criança Rica’ van Mandinga Beat, een levendige viering van culturele trots en het evoluerende geluid van de groep, met een combinatie van Angolese semba met Braziliaanse Afrobeat en speelse Portugese en Bantu-teksten met aanstekelijke ritmes. Of ‘Nunca vi Nevar’ van Meno Del Picchia, dat een onderdeel is van een conceptalbum dat is geïnspireerd op de getijden en symboliseert het ebbende moment waarop de zee zich terugtrekt. Roberta Campos heeft een unieke stijl ontwikkeld die folk, pop en bossa nova-invloeden combineert, waarbij ze vaak thema's als liefde, introspectie en hoop onderzoekt. Uit de creatieve synergie tussen Abacaxepa en Felipe Cordeiro komt ‘Beijo Safado’, een gedurfd, onweerstaanbaar dansbaar brega-anthem. Dit levendige nummer vertelt een hedendaags liefdesverhaal dat zich afspeelt via schermen, en legt de verwachting vast van twee mensen die wakker worden met elkaar in gedachten, verlangend naar kussen en ontmoetingen terwijl de dag voorbij drijft. Joss Dee is een Angolese DJ en muziekproducent die al meer dan tien jaar in Brazilië woont. Hij brengt ‘Se Apaixona Não’, het Funkeiro Kudurista-project een dynamische fusie van Braziliaanse Funk, Kuduro en Afro House, waarbij de ritmische en culturele mogelijkheden van deze genres worden verkend. De single ‘Mudam-se os Tempos, Mudam-se as Vontades’ is de eerste glimp van Paulo Tó's aankomende album ‘Cantos da Revolução’, een eerbetoon aan de 50e verjaardag van de Portugese Anjerrevolutie. Dit iconische lied van de Portugese revolutie is opnieuw vormgegeven met een Braziliaanse twist, met rijke arrangementen van Thiago França en Os Bicudos op koperblazers en de Portugese gitarist Afonso Albuquerque op akoestische gitaar en cavaquinho. Singer-songwriter Jonathan Silva is geboren in Vitória en gevestigd in São Paulo, en is een onderscheidende stem in de hedendaagse Braziliaanse muziek. Zijn werk combineert de rijke tradities van de Braziliaanse muziek – waaronder Congo, Jongo, Carimbó en Baião – met de experimentele geest van de Vanguarda Paulistana-beweging in São Paulo. Luister maar naar ‘Canção do Desapego’. Aline Gonçalves presenteert haar betoverende nieuwe single ‘Atlântida’, een muzikaal eerbetoon aan het serene kustplaatsje nabij Montevideo dat een diepe indruk op haar maakte. Het nummer verweeft de ritmische essentie van Afro-Uruguayaanse candombe met de expressieve schoonheid van Aline's fluit, waarmee de mogelijkheden van het genre opnieuw worden verbeeld. Terwijl ze hun 10-jarig jubileum naderen, luidt Samuca e a Selva een romantisch en sensueel nieuw tijdperk in met de release van ‘A Gente Se Fez Gozar’. Geproduceerd en gemixt door Grammy-genomineerden Xuxa Levy en João Milliet, bevat het nummer een intieme, bijna gefluisterde zangstijl van frontman Samuel Samuca, gepaard met een rijk arrangement dat elementen van bolero, Bahiaanse pagode en Hawaiiaanse muziek combineert. Het nummer ‘Ilha de Santiago’ keert terug in een gedurfde, moderne herinterpretatie, die de talenten van het Kaapverdische icoon Mário Lúcio, de Braziliaanse zangeres Natasha Llerena en de gevierde rapper Emicida verenigt. Het muziekproject Afterz komt uit Londen, opgericht door de Nigeriaans-Britse producers en artiesten Troy en Très Chill. Hun geluid verweeft Afro-, dance- en indie-invloeden. Van haar aankomende album ‘Riofonic’ presenteert Mafalda Minnozzi een adembenemende interpretatie van ‘The Gentle Rain’, gecomponeerd door Luiz Bonfá met teksten van Matt Dubey. Doordrenkt met haar kenmerkende jazzgevoeligheid, versmelten Minnozzi's suggestieve vocalen naadloos met de weelderige instrumentatie, ter ere van de blijvende elegantie van bossa nova. Speciaal gecomponeerd om de natuurlijke galm van de Metropolitan Cathedral of Vitória in Espírito Santo, Brazilië, te benutten, werd het nummer ‘Perennity’ live opgenomen op deze prachtige locatie. Het combineert een zachte maar krachtige melodie met de resonerende akoestiek van de kathedraal en biedt een meeslepende en transcendente auditieve ervaring. Singer-songwriter RoB Love brengt op ‘No More’, de eerste single van haar aankomende album. Ze staat bekend om haar innovatieve mix van reggae, dub, soul, pop en elektronische invloeden.

Een rijk palet dus van wat Brazilië momenteel muzikaal te bieden heeft.

Patrick Van de Wiele (4)

Na twee jaar van dwalen over de maan verplaatsen de Italiaanse muzikanten Moonbrew (bas en samplers) en Paolo Apollo Negri (keyboards) hun horizon een beetje verder en beginnen aan een nieuw avontuur dat hen, deze keer, naar Mars brengt. Door de geschiedenis van ruimtemissies die de rode planeet hebben onderzocht te herleiden, wordt het geluid moderner en gelaagder, ook al is er geen gebrek aan verwijzingen naar het vorige avontuur. Een rode draad verbindt de nieuwe ‘Destination: Mars’ met de twee hoofdstukken van ‘LEM Tales’: inspiratie, epische en gedeelde verbeelding gebruiken om de uitdagingen te vertellen waarmee we allemaal worden geconfronteerd. Opnieuw versmelt jazz met hippe funk met elektronica, vintage instrumenten met nieuwe technologieën om het portret te schilderen van iemand die op de toekomst is gericht, maar stevig verankerd is in het verleden.

Best leuk als je blik op de toekomst gericht is!

Patrick Van de Wiele (4)

Sinds de eerste grotschilderingen, de eerste verhalen bij het haardvuur, is kunst een middel om te ontsnappen aan de stressoren van de wereld. De nieuwste samenwerking van Phillip Wilkerson en Chris Russell, ‘Imaginary Realities’, komt vanuit Portland, Oregon, en is geschreven met die ontsnapping in gedachten. Gemaakt in heldere drones en glinsterende versieringen, is dit album een ​​portaal naar een andere plek, een uitstel van het alledaagse in het rijk van het buitengewone.

Terwijl eerdere samenwerkingen – ‘Vague Traces’ en ‘Dark Measures’ -- inspiratie haalden uit onze wereld, is ‘Imaginary Realities’ typisch dromerig, van de openingsklokken van ‘Liftoff’ tot de slotakkoorden van de titeltrack. ‘Dissipation’ schittert en trilt als gepolariseerde magneten die dichterbij komen en zich dan weer terugtrekken. ‘Revealing the Concealed’ begint met spaarzame piano voordat het uitbloeit tot een verschuivende nevel van harmonische texturen. ‘Abandoning Desire’ gonst van overpeinzing, met tinten van Russells donkere ambient solowerk in zijn trillende drones. Zachte strums voegen een percussieve hartslag toe aan de sonore ademhalingen van de drone, ritueel in hun ritme. Dan wordt het stuk helderder, gedragen door een zonovergoten textuur van de grotten naar de lucht. Heen en weer, het comprimeert en laat los, een naadloze dans tussen duisternis en warmte: het geluid van alle behoeften aan aards bezit, één voor één, vastgehouden aan het licht en losgelaten. De afsluitende titeltrack is een sonisch beeld van poollicht; kleuren die zwemmen in de nachtelijke hemel.

Russell beschrijft de vreugde van samenwerking als "meegenomen worden naar plekken waar je zelf niet zou kunnen komen", en dat gevoel van verkenning is hier overvloedig aanwezig. In zijn glinsterende fractals van geluid geeft dit album glimpen van andere werelden, en nodigt de luisteraar uit om van visie naar visie te gaan als een reiziger in een droom. "Ik heb in het verleden gezegd dat onze vorige albums thema's uit de echte wereld hebben, maar dit album heeft een dromerige kwaliteit. Voor mij persoonlijk was dit album een ​​ontsnapping aan de gekte en stress van het dagelijkse leven. Ik heb het leuk gevonden om met Phillip samen te werken aan het creëren van een alternatieve realiteit om in onder te dompelen die beter en meer ontwikkeld was dan de huidige."

"Als ik me goed herinner," reflecteert Wilkerson, "stuurde ik de “seed tracks” naar Chris en vertelde hem over de inspiratie. Chris heeft een geweldige manier om mijn minimalistische opnames te nemen en zijn creatieve accenten en behandelingen toe te voegen om het allemaal te laten werken. Het is een genot om met hem te werken. Zijn solowerk is meestal (IMHO) abstracter en donkerder dan ik vaak slechts aarzelend verken. Maar hij duikt er meteen in en voegt zijn visie toe aan de tracks. Het resulteert in een goede mix van minimale abstracte ambientmuziek met een onderscheidend en uniek geluid, waar ik graag naar luister omdat het een bepaalde intrigerende subtiliteit heeft."

Het is dan ook een prachtig muziekstuk geworden, dat je echt doet dromen van parallelle universums, denkbeeldige werelden, verborgen plekken enz. Echt iets voor sciencefictionschrijvers om inspiratie uit te halen!

Patrick Van de Wiele (4)

CG Deuter is een Duitse New Age instrumentalist en opnameartiest die bekend staat om zijn unieke meditatieve stijl die zijn eigen geluid combineert met oosterse en westerse muzikale elementen. Hij heeft meer dan 60 albums opgenomen en uitgebracht en beheerst een groeiend scala aan instrumenten, waaronder de fluit, blokfluit, gitaar, koto, shakuhachi, sitar, Tibetaanse klankschalen, santoor, bouzouki, piano en keyboards. Georg Deuter werd geboren in 1945 in het Duitse stadje Falkenhagen. Sinds zijn kindertijd is hij aangetrokken tot geluiden uit de natuur en muziekinstrumenten. Hij leerde zichzelf gitaar, fluit, mondharmonica en "bijna elk instrument dat ik in handen kon krijgen..." Tijdens zijn werk als journalist maakte hij een bijna fataal auto-ongeluk mee. Na deze gebeurtenis besloot hij een carrière in de muziek na te streven. Vervolgens reisde hij uitgebreid door Azië om Indiase muziek te studeren, op zoek naar spirituele en creatieve inspiratie. Zijn debuut ‘D’ uit 1970 combineerde akoestische en elektronische elementen met etnische instrumenten en natuurgeluiden, zoals vogelgezang en krekels. Hij vond zijn weg naar een uniek nieuw geluid en werd een pionier van de New Age-muziekbeweging.

Zijn nieuw album is een ode aan de rust, de natuur en de mysteries van de kosmos. Daarop staan 9 tracks, en de titel van dit album, ‘Mångata’, verwijst naar het Zweedse woord voor "maanpad", dat de weerspiegeling van het maanlicht op water beschrijft. Dit legt de contemplatieve en serene aard van het album vast, en roept gevoelens van rust, verbondenheid met de natuur en de mysteries van de kosmos op. Soms roept ‘Mångata’ de minimalistische, filmische benadering van Nils Frahm op, of de meeslepende, door de wereld beïnvloede soundscapes van Lisa Gerrards werk aan soloprojecten zoals ‘The Mirror Pool’, of de meditatieve, hypnotiserende kwaliteit van Terry Riley.

Deuter combineert aldus New Age met ambient en wereldmuziek. Dat leidt tot innerlijke rust en kosmische harmonie. Een wondermooi album!

Patrick Van de Wiele (4)

A journey into soulful jazz and funk from the 1970s.

Let op! Je houdt het 125e album op Tramp Records in je handen! We zijn vereerd om dit indrukwekkende jubileum te vieren met het tiende deel in de ‘Praise Poems’ serie. Ook dit keer gaan we op reis om voorheen ongehoorde streken van jazz, folk en AOR uit de jaren 70 en 80 te ontdekken.

‘Praise Poems Vol.10’ presenteert zestien (bijna) vergeten zeldzame groove pareltjes, allemaal uitgebracht tussen de jaren 1970 en 1984. Een van de vele hoogtepunten is de openingstrack: ‘Fields of Laughter’ van Color Me Blu - oorspronkelijk uitgebracht op een acetaat waarvan er wereldwijd maar twee exemplaren bestaan. Maar er is nog veel, veel meer te ontdekken. Dit gloednieuwe deel bevat een breed scala aan genres, van AOR (Whiz Kids, Ross Miller en een ander eerder niet uitgebracht nummer van Harve & Charee) tot Latin-Rock à la Santana (Color Me Blu, Tribal Sinfonia en Apple) tot Soul-Jazz (Ernie Scott Trio, Joe Bozzi Quintet of de Nederlandse saxofonist Frits Kaatee). Helemaal aan het einde valt één nummer in het bijzonder op: het prachtige ‘It's Good Not To Forget’ van George Melvin en zijn kwintet - een fantastisch dromerig, doordacht instrumentaal stuk in de stijl van Ramsey Lewis met pakkend melodiepotentieel.

Er zijn niet veel compilatieseries die een tiende editie halen. En als ze dat wel doen, dan merk je vaak dat de kwaliteit van de nummers de andere kant opgaat dan het toenemende aantal series: namelijk afnemen. Dat is niet het geval bij ‘Praise Poems Vol. 10’, wat de makers op een indrukwekkende nieuwe manier bewijzen. Ze hebben tracks gevonden die oorspronkelijk a) door de muzikanten zelf in heel kleine oplages zijn geperst of b) door kleine, regionale labels zijn uitgebracht. Het is begrijpelijk dat noch de muzikanten noch deze kleine labels de nodige kennis of het benodigde budget hadden om hun albums of singles professioneel ui te brengen. Het merendeel van de bands slaagde er dan ook niet in om een ​​groot publiek te bereiken - hoewel ze zeker de potentie hadden voor het grote podium.

‘Praise Poems 10 - A journey into soulful jazz and funk from the 1970s’ maakt deze bijna 50 jaar oude schatten toegankelijk voor een nieuw publiek. Best leuk om te (her)ontdekken, en ook voor verzamelaars!

Patrick Van de Wiele (4)

Ik ben met de Russische componist, gitarist en producer Artur Bayramgalin bevriend op Facebook. Hij werd geboren in 1974. Als zoon van een populaire artiest was Artur al op jonge leeftijd voorbestemd voor muziek. Op 22-jarige leeftijd maakte Artur naam voor zichzelf in de lokale muziekscene door op te treden met veel topartiesten. De laatste jaren werkt Artur aan zijn eigen projecten en treedt hij op met artiesten. Artur Bayramgalin combineert smooth en acid jazz, New Age en elektronica, en creëert zo een nieuw geluid in de hedendaagse muziekwereld. In 2009 verscheen zijn debuut ‘Interro Island’, en er volgden nog talloze albums erna.

Door de jaren heen heeft Artur Bayramgalin's ‘Jazz Hop’-serie zijn toewijding getoond om muzikale grenzen binnen het jazzgenre te verleggen. Elk deel toont niet alleen zijn eigen stijl, maar verrijkt ook het hedendaagse jazzlandschap en nodigt luisteraars uit in een wereld van creatieve expressie.

‘Jazz Hop 5’ blijft soepele, relaxte instrumentale stukken leveren die zijn geïnspireerd door de mix van chillhop en soepele jazz. Met drie nieuwe tracks is deze EP ideaal om te studeren, te ontspannen of gewoon te genieten van de rustgevende soundscapes die de auteur creëert.

Patrick Van de Wiele (4)

Jazz for my Grandchildren.

Hoewel de Amerikaanse gitarist John Stein al 18 zeer gewaardeerde albums heeft uitgebracht, ligt zijn 19e en dit nieuwste project, hem bijzonder na aan het hart omdat hij vijf van de nummers op het album componeerde voor zijn vijf kleinkinderen. En zoals bij alle opnames staat Steins melodieuze, soulvolle gitaarspel centraal.

Stein heeft een legendarische carrière als opnameartiest en docent. Hij bracht zijn eerste album uit in 1995 en was 36 jaar lang professor aan het Berklee College of Music. Hij is niet veel rustiger geworden na zijn pensionering bij Berklee in 2020. Hij bracht ‘Serendipity’ uit in 2021, gevolgd door ‘Lifeline’ uit 2022, een compilatie op twee cd's die een overzicht gaf van zijn bijna 30 jaar aan opnames. Een album met nieuwe muziek, ‘No Goodbyes’, volgde in 2023.

Stein werd geboren in Kansas City en groeide daar op ook. Op zijn zevende begon hij al gitaar te spelen, en als teenager maakte hij deel uit van rockbands. Na zijn schooltijd verhuisde hij naar Vermont, Waar hij bijna 10 jaar lang leefde met een houtstoof en zonder elektriciteit. Toch ging hij daarna studeren aan Berklee in Boston, waar hij na afstuderen ook professor werd.

Op deze nieuwe cd wordt John bijgestaan door Ed Lucie op bas en door drummer Mike Connors. De 5 tracks die hij componeerde voor zijn kleinkinderen zijn opener ‘AJ’, ‘Kai’, ‘Ellie’, ‘Lidiana’ en ‘Elyas’. Daarnaast covert hij ‘Lover Man’, ‘Star Eyes’, Thelonious Monk’s ‘Misterioso’, Steve Swallow’s ‘Hullo Bolinas’, Wes Montgomery’s ‘Road Song’ en Wayne Shorter’s ballade ‘Infant Eyes’. Beste leuke muziek van deze getalenteerde jazzgitarist!

Patrick Van de Wiele (4)

Dit is het tweede album uitgebracht bij het Amerikaanse boetiek label OtherSide. Deze is het de beurt aan de Britse elektronische muzikant Xan Alexander. Zijn output in de afgelopen twee decennia heeft hem een ​​unieke stijl van elektronische compositie laten ontwikkelen. Hij begon bij de groep The Omega Syndicate voordat hij als onderdeel van Magnetron ging werken en solo materiaal uitbracht., Hij heeft een subtiele Engelse invalshoek geïntroduceerd in de geluiden en ruimtes in zijn werk die naast de beproefde en ware- en overwegend Duitse - stijl van elektronica staat die zijn primaire invloed is. Zijn dertiende solo-release, 'Ouroboros II', levert zes reeksen gesyncopeerde ritmes en soundscapes die voortkomen uit de diepte van de bron van elektronische geluidsmogelijkheden. Met een veelvoud aan kleine details die het raamwerk verfraaien waaruit ritmes en melodieën ontstaan ​​en evolueren, is het album zowel een reis als een ervaring die resulteert in iets dat substantieel meer is dan de som der delen.

Dit is ook weer “buitenaardse” muziek, waarbij die soundscapes je zo om de oren vliegen. Xan heeft hier verfrissende elektronische geluiden gecreëerd. Excellente Berlin school!

Patrick Van de Wiele (4)

Het Amerikaanse boetiek label OtherSide wordt gedefinieerd door de kwaliteit van zowel de muziek als de verpakking. Door originele masters te gebruiken voor de beste geluidskwaliteit en strikt gelimiteerde verzamelpakketten van 250 genummerde exemplaren te creëren voor elke cd- en vinylrelease naast een digitaal formaat, is het label al een toevluchtsoord voor muziekliefhebbers en verzamelaars over de hele wereld. In de Uk en in Europa heeft een deal met Burning Shed om hun fysieke titels te distribueren het voor fans gemakkelijker gemaakt om er toegang toe te krijgen. Nu zijn er 2 gloednieuwe albums uitgebracht, en de eerste is van de Amerikaanse elektronische muzikant Craig Padilla.

Craig Padilla werd aanvankelijk geïnspireerd door pioniers van de Berlijnse School zoals Klaus Schulze en Tangerine Dream, evenals de melodieuze composities van Vangelis en de atmosferische ruimtemuziek van Steve Roach. Hij ontwikkelde een onderscheidend, organisch geluid dat de werelden van analoge, digitale en modulaire synthesizermuziek overbrugt en heeft sinds zijn debuut in 1996 veertig albums uitgebracht die variëren van trance en ruimtemuziek tot New Age en meer. Zijn diverse en indrukwekkende catalogus biedt iets voor alle liefhebbers van elektronische muziek, terwijl zijn werk met gitarist Marvin Allen - dat afdwaalt naar Pink Floyd-territorium en de gitaargebaseerde opnames van Tangerine Dream-oprichter Edgar Froese - ook breed bewonderd is.

‘The Pulse of Life’ bestaat uit vijf tracks van met de hand en het oor gespeelde modulaire sequencermuziek uitgevoerd op de Mattson Modular-synthesizer. Het geluid van het verleden gemengd met de schaduwen van het nieuwe, het album is verpakt in analoge schoonheid. En de muziek bezorgt je visioenen van buitenaardse schoonheid. Zweef dus mee in “deep space”!

Patrick Van de Wiele (4)

Eskadet (Stéphane Klepper) keert terug met een boeiend nieuw album met 7 nummers, waarmee hij zijn kenmerkende sonische identiteit verder uitbouwt. Elk nummer is een uniek verhaal, gevormd door emoties uit het verleden en het heden, en geïnspireerd door zijn diepe liefde voor uitgestrekte maritieme horizonten en de adembenemende landschappen die hem omringen op zijn thuiseiland Corsica. Stéphane mengt zijn kenmerkende synthetische texturen met weelderige pads - soms zacht, soms verzadigd - terwijl subtiele downtempo-ritmes een suggestieve diepte aan elk stuk verlenen. Het resultaat is een collectie die uitnodigt tot zowel een innerlijke reis als een ontsnapping naar het onbekende.

Laat je meevoeren naar deze zoete, onbekende horizonten. Bij elke luisterbeurt ontstaan ​​er nieuwe lagen, die nieuwe ontdekkingspaden bieden door een klanklandschap van rijke, ingewikkelde dichtheid. Voor deze EP besteedde Stéphane meer tijd dan ooit, en legde hij zijn hart in elke noot, zoals gewoonlijk. We hopen dat je hetzelfde gevoel van verwondering en resonantie voelt dat het ons bracht.

Patrick Van de Wiele (4)

Pianist Greg Maroney en fluitist Sherry Finzer, die al jarenlang samen spelen, worden nu vergezeld door virtuoze violiste Suzanne Lansford voor hun winterse instrumentale album ‘Frostmelt’. Deze instrumentale release roept visioenen op van zacht vallende sneeuw, ijzige toendra's en de zachte dooi van de lente, wat elke luisteraar een gevoel van vrede en vreugde geeft.

Greg studeert al sinds zijn vijfde klassieke en jazzpiano. Hij studeerde ook klassieke Indiase muziek en muziek uit het Midden-Oosten, en gaf begin jaren 70 optredens op de sitar en saz. Momenteel componeert en treedt hij nog steeds op tijdens concerten, zowel lokaal als nationaal. Hij en zijn vrouw wonen in een oude boerderij op het platteland, omringd door de schoonheid van de natuur.

Sherry gelooft dat muziek gebruikt kan worden als hulpmiddel om te helen. Haar muzikale reis heeft haar van klassiek naar jazz, pop, wereldmuziek en flamenco gebracht, tot vandaag, waar ze vindt dat haar muziek het beste werkt door te helpen kalmeren, verzachten en mensen in een staat te brengen waarin ze muziek kunnen gaan gebruiken als hulpmiddel om te helen. Aangewakkerd door verhalen gedeeld door volgers en fans van Sherry die uitleggen hoe haar muziek hen heeft geholpen om te gaan met stress, depressie en fysieke kwalen zoals tinnitus, beroerte en kanker, neemt ze op, treedt ze op, componeert ze en runt ze Heart Dance Records, een label bestaande uit artiesten die zich richten op het creëren van muziek om mentaal en fysiek te helpen helen. Sherry is gespecialiseerd in de lage fluiten - alt, bas en contrabas, evenals Native fluiten.

Suzanne begon op 6-jarige leeftijd met vioolspelen en begon op 13-jarige leeftijd jazzviool te spelen in het Arizona Biltmore en andere podia rond Phoenix en Scottsdale. Ze besloot om niet naar de muziekschool te gaan, omdat de muzikale kant van haar leven al goed op gang was. Aldus studeerde ze af aan de Arizona State University met een graad in elektrotechniek en stortte zich op een carrière in elektrotechniek bij kerncentrales in de VS, en later in het ontwerpen van verkeerslichten en wegverlichting, wat ze nog steeds doet via haar eigen ingenieursbureau. Ze keerde de muziek nooit de rug toe en vindt ondertussen diverse uitlaatkleppen voor zichzelf en Kippy, haar Anton Jais Duitse viool uit 1795. Geïnspireerd door klassiek violist Itzhak Perlman en jazzviolist Joe Venuti, speelt ze Griekse muziek met de Sahnas Brothers en heeft ze gespeeld met de klassieke/jazz/Latijns-Amerikaanse groep Third Coast String Quartet. In Florida won ze twee keer het Yee-Haw Junction Bluegrass Fiddle Championship. Suzanne blijft opnemen en optreden met de Sahnas Brothers en sinds 2016 is ze lid van de muziekgroep We3, met Nicole Pesce (piano) en Renee Grant Patrick (zang). Samen nemen ze op en spelen ze op locaties in Arizona, de VS en Europa.

Dit sfeervol seizoen album kan je onderbrengen bij New Age, maar ook bij contemporary instrumentaal en zelfs bij akoestisch.

Patrick Van de Wiele (4)

Ten years of open hearted musical sharing.

Er zijn 10 jaar verstreken sinds 27/12/2014, toen de Franse muzikant Laurent Schieber met zijn muziek op ‘Blue Dream’ voor het eerst naar buiten kwam. Destijds bevatte dit album slechts één track van ruim 33 minuten, nl. ‘Fly Over Me’. Later werd dit eerste album snel uitgebreid met nog twee tracks om zijn definitieve vorm te krijgen. Een paar maanden later werd het uitgebracht als cd, wat een beslissend keerpunt in zijn artistieke evolutie markeerde. De creatie van dit album, met name de track ‘Fly Over Me’, waar zestien maanden aan gewerkt moest worden, was een intense verbintenis. De warme en enthousiaste ontvangst door het publiek bevestigde de relevantie van zijn artistieke expressie. Sindsdien heeft Laurent zijn discografie verrijkt met dertien extra albums, beschikbaar in zowel fysieke als digitale formaten, en andere alleen in digitale vorm. Hij heeft samengewerkt met getalenteerde artiesten zoals drummer Tommy Betzler en Kurz Mindfields (Jean-Luc Briançon).

De recente release van dit album ‘Decem’ op 27 december 2024, precies tien jaar na ‘Blue Dream’, markeerde een decennium van zijn muzikale, menselijke en spirituele reis. Dit album viert de voortdurende evolutie van zijn artistieke, menselijke en spirituele expressie. ‘Decem’ is niet alleen een weerspiegeling van zijn verleden, maar ook een licht dat in de toekomst wordt geprojecteerd, en belichaamt de rijping en constante uitbreiding van zijn muziek en spiritualiteit. Een belangrijke mijlpaal dus!

Er staan 3 tracks op, ‘Fly Over Me (Jubilee edition)’, ‘Stellar Odyssey’ en ‘Extended Intuition into the Unknown (Jubilee edition)’. Ze zijn gecomponeerd met de 432 Hz frequentie, ook gekend als de hartfrequentie, en alle drie in de traditie van de Berlin School van Klaus Schulze.

Dit album is een uitnodiging voor een introspectieve reis, een verbinding met het universele, een ontwaken, een spirituele resonantie, die verder gaat dan een eenvoudige artistieke waardering om iets diepers, transcendenters en heiligers te bereiken.

Volg dus uw intuïtie, droom en vlieg boven de sterren. Verken deze 3 werelden van geluid in complete vrijheid!

Patrick Van de Wiele (4)

De Duitse muzikant Christoph Sebastian Pabst is hier al verscheidene malen aan bod gekomen. Begin januari is zijn nieuwe EP uitgebracht door Sine Music. Daarop staan 5 tracks, die je op een sonische reis door enkele van de meest ruwe en fascinerende eilanden op deze planeet meenemen. De nummers ‘Heard’, ‘Iceland’, ‘Svalbard’, ‘Skye’ en ‘Faroe’ worden gekenmerkt door melodieuze deephouse verrijkt met analoge en organische elementen. Elk eiland wordt tot leven gebracht met melancholische geluiden die de isolatie en de grimmige schoonheid van deze afgelegen plekken vastleggen.

‘Heard’ is een ode aan het UNESCO-werelderfgoed: een sub-Antarctisch tweelingeiland dat behoort tot Australië. Het ligt in de buurt van Antarctica in de Indische Oceaan. Het nummer creëert een uitgestrektheid met zijn geluiden, een afwisseling van warme en koele analoge geluiden. Subliem, zwevend en toch geaard.

Door het samenspel van zachte, emotionele tot weelderige, opdringerige elementen biedt ‘Iceland’ een speciale luisterervaring - even adembenemend en uniek als de eilandstaat zelf, omringd door de uitgestrektheid van de Arctische en Atlantische Oceaan.

Melodieën en arpeggio's van een analoge synthesizer vormen de basis van het nummer ‘Skye’. Sferische elementen met een rustige beat creëren sonische diversiteit en dynamiek. Het lied is als een vlucht over met mos bedekte rotsformaties, de uitgestrekte zee op de kliffen als onderdeel van dit prachtige gezicht.

‘Faroe’ begint met een warm arpeggiatorgeluid. Omhuld door sferische klanken en mystieke ruis, begint een stuwende bas. Een verandering van tempo verandert het uitzicht in de uitgestrektheid van de Faeröer-eilanden die bij Denemarken horen. Met zijn klanken schildert ‘Faroe’ een beeld van glooiende heuvels en indrukwekkende rotsformaties en trekt de aandacht van de luisteraar naar de vele facetten van dit prachtige landschap.

Svalbard - een Noorse archipel in de Noord-Atlantische Oceaan en de Noordelijke IJszee en de eponiem voor het lied ‘Svalbard’. Het fascineert met zachte, analoge synthesizergeluiden, met een kalme beat en kleine eilandjes van pianonoten. Een warm geluid zweeft mysterieus en schilderachtig over een met sneeuw bedekt landschap.

‘Northern Isles’ neemt je mee op een adembenemende reis - van de ijzige golven van het zuidelijke Heard-eiland tot de in mist gehulde kliffen van de Faeröer-eilanden. Een sfeervol klanklandschap overspoelt de zintuigen alsof u er zelf bij bent.

Patrick Van de Wiele (4)

De iconische spacerockpioniers Hawkwind brengen op 31 januari hun nieuwste livealbum ‘Live at the Royal Albert Hall’ uit, dat hun opwindende optreden in de wereldberoemde locatie op vrijdag 29 september 2023 vastlegt. Deze nieuwe liverelease volgt op het nieuwste, door critici geprezen album ‘Stories From Time And Space’ van de band, waarmee ze hun plek aan de voorhoede van het spacerockgenre bevestigen.

Hawkwind leverde een onvergetelijke set af, met nummers van hun gevierde studioalbum ‘The Future Never Waits’ uit 2023, samen met selecties uit hun uitgebreide catalogus die het publiek al tientallen jaren in vervoering brengen. Hoogtepunten van de avond zijn optredens van favorieten van fans als ‘Levitation’, ‘Spirit Of The Age’, ‘Master Of The Universe’ en ‘Assault And Battery’, naast een derde schijf met repetitiemateriaal, waaronder ‘Mask Of Morning’, ‘Frozen in Time’ en ‘Underwater City’.

Deze release, gepresenteerd op drie cd's en verkrijgbaar als een triple vinylset, toont Hawkwinds meesterschap in liveoptredens. De setlist beslaat hun rijke discografie; naast hun legendarische tracks staan ​​recentere favorieten van fans, waaronder ‘The Future Never Wait’s Rama (The Prophecy)’ en het toen nog niet gehoorde ‘Underwater City’ - later opgenomen voor hun studioalbum ‘Stories From Time And Space’ uit 2024.

Zoals altijd levert Hawkwind's line-up een krachtige sonische reis. Naast Dave Brock op het podium zijn er de vaste bandleden Richard Chadwick (drums), Magnus Martin (gitaar/zang), Doug MacKinnon (bas) en Tim "Thighpaulsandra" Lewis (synths/keyboards), wiens gezamenlijke muzikaliteit het iconische podium van de Royal Albert Hall deed ontbranden. Het publiek werd ook getrakteerd op een verrassende gastoptreden van Arthur Brown, die poëzie voordroeg tussen de nummers door en ander kosmisch entertainment verzorgde.

Hawkwind blijft zowel nieuwe als oude fans boeien. ‘Live at the Royal Albert Hall’ is een ander bewijs van de blijvende erfenis van de band en hun vermogen om de grenzen van spacerock te verleggen, terwijl ze trouw blijven aan hun roots. Bereid je voor op een sonische reis die zijn weerga niet kent, want Hawkwind neemt je mee terug naar een van hun meest monumentale optredens tot nu toe. Hawkwinds nieuwe studioalbum, ‘There Is No Space For Us’, verschijnt in het voorjaar van 2025, samenvallend met liveshows.

Patrick Van de Wiele (4)

De Amerikaanse funkgroep Brass Construction werd opgericht in Brooklyn in 1968. Ze namen hun dynamische muziek op tot in 1985. De band was het geesteskind van Randy Muller, die tevens het merendeel van hun repertoire schreef en produceerde. De groep, die nooit stilstaat, bleek een rusteloze meester van de eeuwige beweging te zijn, en navigeerde met succes door de veranderende stromingen van R&B, van de gefrituurde zware funk van hun met hoorns beladen debuutalbum tot het machinaal bewerkte synthpop-futurisme van hun laatste aanbod. Tussendoor raakten ze de discohemel aan, verkenden ze Latin jazz, experimenteerden ze met rock en gingen ze los met post-mirrorball boogie funk.

Nu wordt voor de eerste maal hun definitieve collectie uitgebracht op 3 cd’s. Daarop staan niet minder dan 43 tracks, geplukt uit hun 10 albums. Daartoe behoren alle albumversies van hun grootste hits. Zoals uiteraard hun eerste twee singles ‘Movin’ en ‘Changin’’ (waarmee ik ze destijds ontdekte), maar ook ‘Ha Cha Cha’, ‘L-O-V-E-U’, ‘Walkin’ The Line’, ‘Can You See The Light’, ‘Partyline' en ‘International’.

Deze cd-box bevat fabuleuze nota’s door Charles Waring, die ook schrijft voor MOJO, Record Collector, en uDiscover Music.

Weerom dus een must voor de verzamelaar van funk, R&B en soul!

Patrick Van de Wiele (4)

Dat smooth jazz een wereldwijd fenomeen geworden is, wisten we al lang. Neem nu Nacho Valenciaga, die geboren is op 20 juli 1967 in Madrid als Juan Ignacio Sánchez Hernández. Deze songwriter, arrangeur, producer, multi-instrumentalist met basgitaar als hoofdinstrument en zanger begon zijn muzikale carrière op 14-jarige leeftijd als drummer in een jeugdband. Iets later stapte hij over als zanger en gitarist, om uiteindelijk zich te richten op de basgitaar. Sedert 2012 richt hij zich voornamelijk op smooth jazz, soul en R&B. Nu heeft hij onlangs de Bijbel op smooth jazz uitgebracht. Dit is zijn 17^de album, en een van de meest bijzondere projecten uit zijn carrière. Hij vertelt erop de grote passages uit de Bijbel, in een poging om de essentie ervan vast te leggen met respect, geloof en een spiritualiteit die we nu meer dan ooit nodig hebben. Deze mix van smooth jazz en soul komt er in 10 tracks, die gaan van ‘Genesis’ via ‘Noah’s Ark’, de ‘Exodus’ en de 10 geboden, tot de ‘Resurrection’.

Een erg leuke bewerking dus van het Bijbelse verhaal, zowel van het Oude als het Nieuwe Testament. Aanrader!

Patrick Van de Wiele (4)